De man met de microfoon én de omroepgids

In 2015 begon je, als radiomaker, met ‘De Man met de Microfoon’. Daarmee was je de huidige hausse aan podcasts ruim voor. Hoe kwam je daar zo bij?
‘Nou, ik kan het je nog sterker vertellen. Laatst kwam ik een oud interview tegen en in 2006 sprak ik al op een audiofestival over het onderwerp podcasts, waar ik toen helemaal door gegrepen was. Helaas stonden omroepen er toen nog niet voor open. Dat kwam pas rond 2014, op het moment dat de Amerikaanse onderzoeksjournalistiek-podcast ‘Serial’ een hit was. Ik pakte het weer op en vond het meteen heerlijk om te doen. Geen gedoe met omroepen, die maandenlang twijfelen en treuzelen of ze iets willen uitzenden. Als iets je intrigeert en je een bepaald verhaal wil vertellen, kun je metéén aan de slag.’

Is er inmiddels ook geld mee te verdienen?
‘Ja hoor, al blijft het een uitdaging en verandert de manier waarop voortdurend. In het begin kocht ik via iTunes afleveringen van mijn favoriete podcast, ‘This American Life’, voor een dollar per stuk. Op een gegeven moment besloot Apple dat podcasts gratis moesten zijn en gingen makers op zoek naar adverteerders en sponsors. Nu gaat het weer meer naar een abonnementsstructuur, met exclusieve content achter een betaalmuur bijvoorbeeld. Met die ontwikkelingen probeer ik mee te bewegen, al blijf ik altijd focussen op dingen maken die ik zelf leuk vind om te doen. Dat vind ik belangrijk dan er bakken met geld mee binnenslepen. Per download krijg ik een bedrag voor de advertenties en ik heb sponsors, zoals nu theater De Kleine Komedie. Daar maak ik speciale verhaaltjes voor. Ondertussen probeer ik mensen aan me te binden met geinige extra’s. Zo had ik een clubcard die geen korting ofzoiets gaf, alleen de belofte: met deze kaart kun je gegarandeerd helemaal niks.’

En nu is er een magazine, oftewel: een Man met de Microfoon Gids. Waarom?
‘Het leek me geinig om als een soort mini-omroep, wat je als podcastmaker min of meer bent, ook je eigen omroepgids te hebben. Voor sponsoring van 35 euro ontvangen mensen een gids thuis. Er is geen bladformule, we hebben allerlei dingen bij elkaar gegooid. Van Zoek de verschillen tot prijsvragen, puzzels en verhalen. Mijn vrouw Paulien (Cornelisse, red.) heeft een breipatroon gemaakt, er zit een fotostrip in van Ype Driessen; van die kneuterige vakantieboek-dingen. Ook de Kanarie-boekjes komen regelmatig terug. Dat zijn een soort zelfhulpboekjes waar ik het in mijn podcast ook vaak over heb. Vanaf de jaren 30 verschenen ze en de onderwerpen die erin aan bod komen zijn echt hilarisch ouderwets.’

Je maakte de gids met Piet Schreuders, de illustere vormgever van onder andere De Poezenkrant en Furore, maar ook van de VPRO gids. Hoe beviel die samenwerking?
‘Piet heeft ooit een verhaal van mij uit een podcast afgedrukt in de Poezenkrant. Ik weet niet of ik zo’n legende anders had durven vragen. “Stuur maar wat op hoor”, zei hij. “Ik gooi het in mapjes en maak er wel wat van.” Aan het eind van de zomer komt er sowieso een ‘volkseditie’, voor 12,50, die ook los te koop is. Misschien maken we er volgend jaar gewoon nog eentje. Of ik kom met een eigen boekje geïnspireerd op de Kanarieboekjes, met de titel ‘Hoe maak ik een podcast?’. Daar denk ik al heel lang over.’