De gemengde praktijk van Desiree Pennings

Toen mijn contract bij uitgeverij base publishers vorig jaar afliep, mocht ik na drie maanden terugkomen. Maar ik besloot voor mezelf te beginnen. Dat wilde ik al heel lang. Ik denk dat het in mijn bloed zit; mijn ouders zijn ook allebei zelfstandig ondernemer. De vraag of ik wel rond zou komen had me tot die tijd tegengehouden. Maar nu durfde ik het aan omdat ik in ieder geval mocht freelancen voor mijn oude werkgever.

Ik ben tekstschrijver in de breedste zin van het woord. In mijn zoektocht voor opdrachtgevers ga ik het liefst uit van mijn interesses – dieren en natuur. Ik doe veel journalistiek werk, want ik heb journalistiek gestudeerd. Maar tijdens mijn tweede studie communicatiewetenschappen ben ik in aanraking gekomen met voorlichtings- en persuasief werk, en dat vind ik ook leuk om te doen. Eén keer heb ik een dilemma gehad; toen me werd gevraagd om brochureteksten te schrijven over Kangen Water. Er zijn mensen die beweren dat het ziektes geneest, maar zelf geloof ik daar helemaal niet in. Ik heb de brochure uiteindelijk wel gemaakt. Het is toch inkomen én het was voor een goede opdrachtgever. Bovendien mocht ik het neutraal opschrijven, anders had ik het niet gedaan.

Tijdens stages, en later als redacteur bij vakbladen, ben ik met fotografie in aanraking gekomen. Vaak moest ik zelf even snel een foto bij artikelen maken. Omdat ik het gevoel had dat ik daar nog te weinig over wist, heb ik een basiscursus fotografie gedaan, en toen is het een beetje uit de hand gelopen. Na nog een opleiding en diverse workshops werk ik nu ook als fotograaf. Voor bladen en bedrijven, maar ook voor particulieren, want familie en vrienden vroegen steeds vaker: “Wil je mijn kind eens op de foto zetten?” In eerste instantie kinderfotografie me minder uitdagend, maar het balletje is gaan rollen en nu vind ik de afwisseling en veelzijdigheid juist heel erg leuk. En met mijn fotografie kan ik mijn inkomen mooi aanvullen. Want het is als starter best moeilijk om opdrachten te vinden.’