AD betaalt freelancer niets extra
Het Algemeen Dagblad gaat kopij uitwisselen met de Noordelijke Dagbladcombinatie (Dagblad van het Noorden en Leeuwarder Courant). Freelancers wier verhalen worden doorgeplaatst in de Noordelijke kranten krijgen daar geen geld voor. ‘In eerste instantie zal de uitwisseling zich richten op de kopij die door de vaste verslaggevers van AD wordt geschreven’, schrijft zakelijk hoofdredacteur Bart Verkade aan de freelancers. ‘Toch zal het niet uitgesloten zijn dat ook voor artikelen van freelancers belangstelling bestaat. Dat zal vrijwel altijd gaan om stukken die ook bij AD op landelijke pagina’s worden geplaatst.’ Hij wijst erop dat de freelancers via hun opdrachtovereenkomst met het AD al toestemming hebben gegeven voor gebruik van hun werk binnen ‘redactionele samenwerkingsverbanden’.
Praat mee
5 reacties
Robert Goddyn, 24 januari 2013, 16:24
Is bij de foto’s al 2 jaar zo herplaatsing uit archief is gratis voor de krant voor AD en de rest.
Freelancefoto, 25 januari 2013, 10:13
De NVJ/NVF is destijd over het contract geinformeerd en er is met name verteld wat ‘redactionele samenwerking’ voor gevolgen kan hebben, maar daar werd totaal geen aandacht aan geschonken, zoals we van de NVJ gewend zijn. Ik vind het ook zorgelijk dat Rimmer Mulder (voorzitter NVF) en Bart Verkade (AD) elkaar goed kennen. En daar betaal je dan 300 euro per jaar voor.
info@focuss22.nl, 25 januari 2013, 11:43
Helaas niks nieuws onder de zon. Herplaatsingen gebeuren regelmatig zonder dat de schrijver/fotograaf ooit nog iets voor het gebruik ontvangt. Het enige om dit te stoppen is of een regel opstellen om dit te voorkomen. Dus eentje die door de regering wordt verplicht. Maar zoals altijd zal er wel weer een uitzonderingsregel voor komen. De overheid zal zich hier ook verder niet mee bemoeien lijkt me.
Jurriaan Nijkerk, 25 januari 2013, 19:10
Net zoals alle andere ingewikkelde zaken is dit verhaal ook erg simpel.
Het AD geeft het al aan, de freelancers hebben er in hun opdrachtovereenkomst voor getekend. Dan mag het dus.
Op het moment dat de freelancer daar níet mee akkoord gaat, dan mag het niet.
Dan komt het het veelgehoorde argument ‘Maar wanneer ik niet teken krijg ik de opdracht niet’. Dat kan. Dan gaat de opdracht naar een ander. Dit komt omdat er altijd mensen zijn die zullen zwichten. Alles heeft zijn prijs, maar het hebben van principes kan erg kostbaar zijn.
In een democratie heeft altijd de helft plus één gelijk. In dit geval hebben er echter enkelen de meerderheid, degenen die wél tekenen en daardoor anderen voor het blok zetten met het dilemma: Tóch tekenen én eten of principieel zijn en van de honger geen ontlasting.
Zoals gewoonlijk valt alles terug op het principe ‘Eendracht maakt macht.’ Helaas kun je die eenheid niet afdwingen, het individu beslist uiteindelijk over deelnemen aan de eendracht.
En dát heeft nu juist geen donder te maken met het al dan niet vriendjes zijn van bepaalde personen of met het al dan niet functioneren van de een af andere organisatie die ook alleen maar organisatie is omdat men daar eendrachtig lid van is.
Tot zover lijkt het een duidelijk verhaal. Vinden wij dit ongewenst dan zou onze regering nieuwe wetgeving kunnen maken. Die dan ook in Nederland gaat gelden. Zinloos. Waarom? Omdat het nieuws vrijwel altijd de grens over gaat. De term redactionele samenwerkingsverbanden is een zeer ruim te interpreteren begrip. Zodat het nieuws uit, laten wij zeggen het AD, ook door “Het Dagblad van de Opper Patagonische Alpine Laagvlakte” gepubliceerd al mogen worden.
De remedie: Vooraf incalculeren in het overeen te komen tarief. ‘Ja, utopie, ze willen geen cent meer betalen!’ Tja, ook dat is legaal, vind je iets te duur dan schaf je het niet aan.
Zolang wij geen opdrachten weigeren zal het probleem i ioe4der geval blijven bestaan.
Men zou ook kunnen beginnen met een aantal leden die naar elkaar toe niet loyaal zijn de vakbond uit te gooien. Ik vrees dan dat de hoofdredacteuren, redactieassistenten en fotoredacteuren (om er maat eens een paar te noemen) die meewerken aan de instandhouding van de samenwerkingsverbanden er het eerste uit zouden moeten vliegen. Ik ben echter een domme man, ik wil maar niet begrijpen waarom de bazen en het voetvolk in één vakbond zitten die het nastreven van het belang van al haar leden als doel heeft. Maar dat is weer een heel ander verhaal.
J.C. Roodenburg, 27 januari 2013, 15:06
De zakelijk hoofdredacteur vergeet erbij te vertellen wat hij betaalt aan freelancers. Ik hoorde dat een oude afgevloeide collega van Utrechts Nieuwsblad een aanbod kreeg voor 10 cent per woord en misschien nog wat reiskostenvergoeding.
Nu begrijp ik alleszins dat dagbladen als eerste de freelancers ‘pakken’ om te bezuinigen. Maar stel dan eisen aan kwaliteit en productiviteit en betaal daarnaar. Bijvoorbeeld een onderzoeksverhaal voor minimaal 25 cent per woord en stel van tevoren de eis hoeveel in welke lengte. Nog heel slecht betaald in vergelijking met vroeger. Maar het schept wel duidelijkheid door onderscheid te maken tussen beginnelingen en kwalitatieve gevorderden. En als het geleverde stuk niet bevalt, hoeft de freelancer ook niet meer terug te komen. Ook duidelijkheid en prestatieverhogend. De eigen mensen ter redactie bij het AD mogen soms ook wel wat meer kwaliteit en productiviteit bieden.