mgm nvj maart

— donderdag 4 december 2014, 15:25 | 2 reacties, praat mee

2014, het leukste werkjaar ooit

2014, het leukste werkjaar ooit
© Truus van Gog

Het bestaan als schrijvend freelancer was zo treurig geworden, dat Barbara van Erp besloot het over een andere boeg te gooien. Met collega Femke Sterken zette ze een online magazine op, Me-to-We (‘voor ouders met een leven’). In nog geen jaar tijd zijn ze inmiddels groter dan alle mamabladen bij elkaar. Hoe hebben ze dat gefikst? Laatste wijziging: 9 maart 2015, 16:10

‘We waren een hype’, zeg ik tegen Femke Sterken, mijn collega met wie ik online maga­zine Me-to-We ben begonnen. ‘Ik heb me vergist: we hebben helemaal niet veel bezoekers.’

Het is woensdagochtend 5 maart jl. Onze website www.me-to-we.nl is net een maand live. Femke en ik zijn een van de vele honderden schrijvende freelancers die het niet meer zien zitten. Femke staat dan op het punt om er bij Libelle uit gegooid te worden wegens reorganisatie zoveel. Ik heb een jaar daarvoor na een carrière als chef redactie bij Volkskrant Magazine, Libelle en Park besloten om te stoppen met print – zonder een idee wat ik dan wel zou gaan doen. Het bestaan van een schrijvende freelancer was zo treurig geworden. Chefs die niet terugmailen, steeds kleinere factuurtjes, werken in een wereld die alleen maar bezig is met krimp – ik wilde eruit.

‘De toekomst is online’, zei iedereen. Maar wat betekent dat? Ik besloot het uit te gaan zoeken. Ik had een zoon van toen 6 en een jongetje van 1 – de chaos in ons huis was compleet. Ik wist al snel dat ik iets wilde doen met kinderen, een site waarin de moeder centraal staat, de lol van het kinderen hebben en niet de problemen, maar die ook weer niet roze wolkerig is.

Ik begon met studeren op verdien­modellen, maar dat leek al snel kansloos in de wereld van de content. Je moest minstens 100.000 bezoekers per maand halen en dan nog is het een mager loontje plus heel hard werken, vertelde blogger na blogger me. Toch besloot ik er dan maar voor te gaan, ik wilde een site beginnen om te oefenen met online stukken maken. Het échte plan zou dan later wel volgen.

Maar hoe begin je een site? Ik dacht dat je er een moest laten bouwen. 30.000 euro zei de één, welnee 10.000 zei de ander. Tot ik ontdekte dat je ook een standaard ontwerp (template) kunt kopen, voor 40 dollar. Avond na avond keek ik op YouTube naar instructiefilmpjes hoe je die vervolgens koppelt aan Wordpress, hoe je er onderdelen op kunt installeren (plugins) waarmee je in één keer naar Facebook, Instagram en Twitter linkt, of naar een dagelijkse nieuwsbrief. Ik sprak mijn oud-collega en kersverse moeder Femke van Libelle in die tijd, die zei: ‘O, leuk! Ik schrijf ook wel een paar stukjes!’

Toen werd het echt.

We gingen plannen. Het was december. Een slechte maand om nieuwe dingen te lanceren, net als januari. Op een cursus had ik geleerd dat dinsdag een ‘goede dag’ was voor social media (is onzin, weet ik nu). Dus we besloten: de eerste dinsdag in februari gaan we live. Hoeveel stukken moeten er dan op staan? Veertig? Oké. We schrijven ieder twintig stukken en dan zien we elkaar 4 februari voor de live gang.

Die dag hebben we een persberichtje verzonden, een Facebookpagina aangemaakt en al onze vrienden een mailtje gestuurd. Dat was het hele PR-plan. Er kwamen een fotograaf en een redacteur van Het Parool langs en aan het einde van de dag dronken we een glas wijn en keken we elkaar aan: wat nu?

Stukjes tikken dus, elke dag één en die vervolgens op Facebook zetten. Na een paar dagen hadden onze vrienden en collega’s het wel gezien, en moesten we dus een echt publiek gaan vinden.

Al snel ontdekte ik het Facebook Boosten. Hadden we een stukje over de bevalling? Dan gingen we die ter waarde van 4 euro promoten onder Facebookers die ‘Vrouw’ waren tussen de 25 en 40 jaar en die als interesse ‘Zwangerschap’, ‘Bevalling’ en ‘Moeder’ hadden (ja, dat weet Facebook allemaal). Voor die 4 euro brengt Facebook het stukje van die dag onder de aandacht van zo’n duizend gebruikers.

Ik installeerde een Google Analytics-code op de site en ging kijken hoeveel bezoekers we hadden. Meteen gingen we van 4000 per dag, naar 8000 naar binnen twee weken 24.000 bezoekers op één dag.

We keken elkaar aan: hoe kan dit? Wie zijn die mensen? Op Facebook groeiden we ook, maar ook weer niet zo hard. We voelden dat er iets niet klopte. Begin maart waren we ingezakt naar 1535 bezoekers op zondag 2 maart.

Die week begon ik me echt te verdiepen in de cijfers. Google Analytics is helemaal niet moeilijk te lezen, maar omdat alles zo nieuw was, had ik er gewoon nog geen tijd voor gehad. Ik ging klikken en klikken en ontdekte dat ons succes bestond uit één Engelstalig filmpje dat op een buitenlandse site was beland. Ik besloot Femke nog één nacht lekker te laten slapen met de illusie van ons succes, maar die woensdagochtend moest ik het haar vertellen.

Bedrukt wachten we in de lobby van Sanoma op Kirsten Jassies, dé blogspecialist van het bedrijf die interesse in onze site had getoond. ‘We moeten je eerst iets vertellen’, zeggen we tegen haar. ‘We hebben helemaal geen bezoekers. Ons succes bestond uit één hit.’

Ze haalt haar schouders op en zegt: ‘Dan scoor je toch gewoon nog een hit?’

Volgens die logica zijn we toen maar door gaan tikken, en ja hoor: er volgt nog een hit, en nog een, en nog een. Tot we op Koningsdag 43.000 bezoekers op één dag hebben, deze keer van een grappig stukje van Femke, over wat je wel en vooral niet moet doen als je op kraamvisite gaat. Onze Facebookbezoekers delen het massaal met hun vrienden, en die weer met hun vrienden. Zo waaieren we dagenlang uit over social media.

We groeien van 100.000, naar 150.000 unieke bezoekers per maand: groter dan alle mamabladen van Nederland bij elkaar!

Via Sanoma komen dan de eerste advertenties. We schrijven stukjes over een frituurpan van een Nederlands merk, een tablet van een Taiwanese fabrikant, een dienst van een digitale kabelmaatschappij. Die ‘advertorials’ leveren ons tussen de 1000 en 1500 euro op.

Al snel hebben we behoefte aan meer kennis. Daarom zijn we deze zomer een samenwerking aangegaan met Wayne Parker Kent, de snelst groeiende online uitgever van Nederland, van onder meer online magazines NSMBL, Famme en Froot (allemaal meer dan een miljoen bezoekers per maand). Zij verzorgen nu onze techniek en sales.

Inmiddels zitten we op 350.000 unieke bezoekers per maand, met die krakkemikkige site die ik zelf gebouwd heb (er komt binnenkort een nieuwe). Half november hadden we zelfs een stukje dat in een paar dagen tijd door 140.000 mensen is gelezen. De kop was: Wat niemand je vertelt over je kraamtijd (maar dan echt niet!).

Femke en ik verdienen nog niks. We doen er klussen naast om rond te komen. Alles wat er binnenkomt, investeren we in meer diepgang en variëteit. We hebben inmiddels een redactie van zes vrouwen. Onze stukken bestaan niet meer alleen uit grappige lijstjes (die als een gek scoren), maar ook uit serieuze zaken: opvoeding, gezondheid, maatschappij. We laten fotoreportages maken, striptekeningen en verzamelen fijne vakantieadressen. Ook hebben we een format voor een tv-programma waar nu door Blazhoffski (Hello Goodbye, Toren C, Keuringsdienst van Waarde) een pilot voor gemaakt wordt. En we werken aan een serie boeken voor Nijgh & Van Ditmar.

In 2015 hopen we af en toe wat geld naar onze privérekening over te maken, maar 2014 was ons leukste werkjaar ooit.

Barbara van Erp (1969) begon als journalist bij Vrij Nederland. Daarna werd ze adjunct bij Volkskrant Magazine. Ze werkte ook als chef bij Hollands Diep, Libelle en Park. Naast Me-to-We maakt ze gesponsorde magazines voor onder meer de Volkskrant (‘KIND’ in november 2014).
Femke Sterken (1979) is freelance journalist bij onder meer LIbelle, LINDA.

Tip de redactie

Logo Publeaks Wil je Villamedia tippen, maar is dat te gevoelig voor een gewone mail? Villamedia is aangesloten bij Publeaks, het platform waarmee je veilig en volledig anoniem materiaal met de redactie kunt delen: publeaks.nl/villamedia

Praat mee

2 reacties

Linda Welther, 6 december 2014, 17:25

Wat een mooi succesverhaal!

annemiek Sinnige, 15 december 2014, 11:24

Heerlijk verhaal!

Colofon

Villamedia is een uitgave van Villamedia Uitgeverij BV

Uitgever

Dolf Rogmans

Postadres

Villamedia Uitgeverij BV
Postbus 75997
1070 AZ Amsterdam

Bezoekadres

Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Factuurgegevens

Villamedia Uitgeverij BV
Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Contact

redactie@villamedia.nl

Redactie (tips?)

Chris Helt, hoofdredacteur

Marjolein Slats, adjunct-hoofdredacteur

Linda Nab, redacteur

Lars Pasveer, redacteur

Trudy Brandenburg-Van de Ven, redacteur

Rutger de Quay, redacteur

Nick Kivits, redacteur

Sales

Sofia van Wijk

Emiel Smit

Teddy van der Laan

Webbeheer

Marc Willemsen

Vacatures & advertenties

vacatures@villamedia.nl

Bereik

Villamedia trekt maandelijks gemiddeld 120.000 unieke bezoekers. De bezoekers genereren momenteel zo’n 800.000 pageviews.

Rechten

Villamedia heeft zich ingespannen om alle rechthebbenden van beelden en teksten te achterhalen. Meen je rechten te kunnen doen gelden, dan kun je je bij ons melden.