Wat journalistiek van software kan leren
In de IT-wereld is het steeds normaler om geen software meer te kopen. In plaats daarvan betalen bedrijf voor online toegang tot de programma’s die ze nodig hebben. De maker zorgt ervoor dat zijn klant altijd toegang heeft tot de laatste versie, en die klant betaalt daar maand in maand uit een vast bedrag voor.
Software as a Service wordt dat genoemd. Of SaaS in het kort. En een vergelijkbaar model zou ook in de journalistiek kunnen werken. Nu is nieuws natuurlijk altijd al een dienst. Maar in tijden waarin desinformatie op sociale media hoogtij viert, zijn échte feiten geld waard. Zeker voor organisaties die daar in hoge mate van afhankelijk zijn.
Denk bijvoorbeeld aan nutsbedrijven die in het geval van een op handen zijnde milieuramp snel moeten schakelen. Of aan transportbedrijven die bij calamiteiten moeten beslissen of ze hun routes verleggen of niet. Op maat gesneden en door ervaren journalisten gecheckte informatie ontvangen op het moment dat het nieuws plaatsvindt is voor hen heel waardevol.
In de Verenigde Staten bestaan bedrijven die zulke diensten aanbieden al een tijd. Het afgelopen oktober gelanceerde Factal gebruikt trendtech als big data, machine learning en kunstmatige intelligentie om nieuws te ontdekken, bronnen te vinden en locaties van gebeurtenissen te checken. En sluist die informatie door naar klanten die er iets aan hebben.
Maar wat Factal doet is slechts één voorbeeld van hoe Journalism as a Service kan werken. Wat te denken van een door kunstmatige intelligentie gedreven tool die automatisch de opinies van belangrijke denkers over een actueel onderwerp op een rijtje zet? Of een kalender-app die op basis van gebruikersdata de voor klanten belangrijkste nieuwsevenementen van de komende week op een rij zet? Verdienmodellen galore.
Praat mee