Vooroordelen
De eerste keer op Sicilië dacht ik bij de eerste de beste man met zonnebril dat ik eindelijk een maffioos in levende lijve zag. Ja, dit moest er een zijn. Het was in Palermo. Hij stond naast een heg, met op de achtergrond een kerk en las staande een krant. Er zat nog net geen gat in. Zo zagen ze er dus uit. Je hoeft maar een paar uur te vliegen om in deze heel andere wereld terecht te komen. Het gebied waarvan ze zeggen dat men er te lui is voor de Euro. Waar ze beter af zouden zijn met een Zeuro. Althans, waardoor wij beter af zouden zijn, omdat wij dan verder kunnen met een Neuro
Ik ben voor de zoveelste keer in Zuid-Italië. En alle clichés komen weer voorbij. Kijk, daar is die ijdele badmeester. En die kinderen, wat schreeuwen die toch! Je hoort ze boven de golven uit. Maar design hè?, daar zijn ze goed in. Je ziet het aan de vrouwen die er zelfs langs de vloedlijn gestyled uitzien. Maar wat rijden ze hard. Echt niet normaal, op een tweebaansweg met z’n drieën naast elkaar.
Vooroordelen zijn vaak gebaseerd op clichés. Maar een cliché bepaalt nog niet de regel. In de film ‘Benvenuti al Sud’ (Welkom in het Zuiden) wordt dat geweldig getoond. De film gaat over een man die wordt overgeplaatst naar een dorp in Zuid-Italië en daar directeur wordt van het postkantoor. Zijn vrouw heeft ongelofelijk veel medelijden met hem, spreekt over zijn overplaatsing alsof hij in Kunduz gaat werken en komt hem dan ook niet opzoeken.
Hij keert ieder weekend terug naar het Noorden. Nadat hij merkt dat niemand in het dorp erop uit is hem te bestelen of te ontvoeren, ontdooit hij. Hij vindt het zelfs leuk. Als zijn vrouw besluit hem toch op te zoeken breekt er paniek uit. De man weet de dorpelingen over te halen om zich te gedragen volgens haar vooroordelen. En dus wordt zij van de trein gehaald door nep bodyguards met kogelvrije vesten en schreeuwt iedereen in het dorp tegen elkaar.
Het einde zal ik niet verklappen. Maar het komt erop neer dat de werkelijkheid vaak anders uitpakt dan je verwacht. Dat is voor iedereen een wijze les, maar zeker voor journalisten.
Clichés liggen altijd op de loer. Voordat je het weet kijk je niet verder dan het vooroordeel. En ga je er al snel vanuit dat een bomaanslag in Noorwegen gepleegd is door Al Qaeda.
Praat mee
2 reacties
Rens Ulijn, 11 augustus 2011, 15:45
Is die film de Italiaanse remake van ‘Bienvenue chez les chi’tis? De plot komt ongeveer op hetzelfde neer.
petervanderlichte, 13 augustus 2011, 10:07
Vooroordelen daar hebben wij dagelijks mee te maken. Mensen vormen een beeld, oordelen en veroordelen. Als je mensen erop aanspreekt reageren ze afstandelijk. Mijn gezin heeft tot vandaag toe te maken met vooroordelen. Eerst veroordeelt door Tros Opgelicht?!, ten onrechte, en nu via google heeft iedereen wel een mening die nergens is op gebaseerd. Groepsprocessen, kuddegedrag en niet zelf nadenken. NRC van 09.08 page 32, besteedt hieraan een uitgebreid artikel te lezen bij http://www.vanderlichte.wordpress.com. Dus vooroordelen met vergaande gevolgen en dat accepteren wij.