Telegraaf betuigt spijt over Ruben-verhaal

Jammer dat De Telegraaf zelfs in deze ‘spijtbetuiging’ de boel nog meent te moeten belazeren:

De hoofdredactie van De Telegraaf hecht eraan te benadrukken dat verslaggeefster Van der Graaf in het onverwacht ontstane telefoongesprek met Ruben niets heeft gezegd over het ongeval en de ernstige familieomstandigheden van het slachtoffer.

Twee weerzinwekkende leugens van een krant die niet meer weet wat de waarheid is.

Zag op Twitter dat het account “telegraafboycot” op initiatief van De Telegraaf geblokkeerd zou zijn, omdat men vindt dat er inbreuk wordt gemaakt op het merkrecht van De Telegraaf.

Tsja, de ene inbreuk is de andere niet….

Met afschuw verneem ik van bepaalde media hun verslaggeving van het vliegtuigongeluk in Tripoli. Met nog meer afschuw lees ik de ‘spijtbetuiging’ van de Telegraaf.
Ethische afwegingen kunnen ook vóór publicatie worden gemaakt. Het zal best waar kunnen zijn dat de betreffende verslaggever -in een ongewone situatie- het 9-jarige kind aan de telefoon kreeg: je kunt op het moment zelf de afweging maken dit niet te willen en te zwijgen óf naderhand te zwijgen. Nieuwswaardig was dit in ieder geval niet.
En als een eventuele beroepsethiek niet werkt, is een journalist ook nog altijd medemens, hopelijk met gevoel en gezond verstand. Stel je eens voor dat het jouw kind is, of familielid.

Aasgieren

Walgelijk. Dat is het enige woord dat spontaan bij me opkomt als ik zie hoe de media als aasgieren op de enige overlevende van de vliegramp in Libië springen. Beelden van het jongetje bij de NOS, een telefonisch interview met hem in De Telegraaf. Het gaat hier wel om een kind dat zojuist een grote traumatische ervaring achter de rug heeft als enige overlevende van een vliegramp, als gevolg waarvan hij zijn ouders en broer heeft verloren.
Voor de goede orde, ik heb alle begrip voor journalisten die hun werk moeten doen en zo goed mogelijk een ramp proberen te verslaan. Ik ben zelf journalist en heb als radioverslaggever ter plekke bericht over de Bijlmerramp, de Herculesramp, de Dakotaramp en de treinramp bij Hoofddorp. Ik weet als geen ander hoe het is om onder moeilijke omstandigheden verslag te moeten doen van dramatische gebeurtenissen. Ik weet dat je on the spot voortdurend het belang van nieuwsgaring moet afwegen tegen andere belangen, zoals privacy en piëteit.
Journalisten zijn, behalve (hoop ik) vakmensen, ook mensen met ethische normen, emoties en morele grenzen. Helaas heb ik daar bij enkele van mijn collega’s de laatste dagen bijzonder weinig van gemerkt. Door een toenemende concurrentie tussen de diverse media is blijkbaar niets meer te dol.
Ik zou het op prijs stellen als de NVJ hierover eens een standpunt bepaalt.

Inderdaad spannen de sensatiegretigheid en de hypocrisie (oeps, de lezers zijn boos) van De Telegraaf de kroon, maar ook aan andere media heb ik me grenzenloos geërgerd. Bespaar me voortaan svp de krokodillentranen, het hijgerige inzoomen op een weerloos kind als Ruben, het eindeloze herhalen van steeds maar weer dezelfde beelden – alsof kijker en lezer debiel zijn en niet uit zichzelf al snappen dat er iets ergs is gebeurd. Het achternajagen van nabestaanden door dezelfde media die eerder over hun verlangen om met rust gelaten te worden berichtten.
Ik heb me te pletter geschaamd voor mijn vak.

@Adrie Boxmeer

“Ik zou het op prijs stellen als de NVJ hierover eens een standpunt bepaalt.”

Eens. Helaas heeft de NVJ nog nooit ergens een standpunt over bepaald, behalve dan over de bedreigde persvrijheid in Kirgistan en Ingoesjetie. Als het maar ver weg is! Als niemand er maar ooit van gehoord heeft! Als er maar geen ‘Nederlandse vrinden’ tegen de schenen hoeven te worden geschopt, behalve dan natuurlijk als het kwetsbare freelancers zijn: dat is de NVJ onder Thomas Bruning. Nog nooit kunnen betrappen op een inhoudelijke stellingname.

Micha,

Zullen we de NVJ bij deze uitnodigen om wel eens een standpunt in te nemen? Het kan toch niet zo zijn dat een organisatie die bij het verlies van al één arbeidsplaats standaard moord en brand schreeuwt over de pluriformiteit en de kwaliteit van de journalistiek die gevaar lopen, geen mening heeft over de ethiek van het vak? Thomas Bruning, laat wat van je horen!

@Adri,

Nou, I’m your man, laten we -met zoveel mogelijk andere ‘ontevreden leden’ een echt ‘Lutheriaans’ MANIFEST opstellen en dat bij de NVJ aan de muur spijkeren en daar dan natuurlijk weer opnames van maken en op YouTube zetten! Dat dit net als toen met Luther het begin mag zijn van een rigoreuze breakaway-beweging die afrekent met de versteende en totaal achterhaalde opvattingen van de NVJ-clerus met hun mutsen en mijters! Laten we hier op dit forum de lijst van punten eendrachtig samenstellen.

1. OVER DE MSM EN DE NIEUWE MEDIA
De NVJ dient te erkennen dat de media anno 2010 uiteenvallen in twee stromen: de zogeheten MSM en de ‘nieuwe media’. Tevens dient de NVJ te erkennen dat de MSM geheel in de greep zijn geraakt van ‘hogere belangen’ en niet meer onafhankelijk opereren. De NVJ dient expliciet in de statuten op te nemen dat het ook de belangen behartigt van leden die actief zijn in de ‘nieuwe media’, zulks omdat deze twee stromingen elkaar fel bestrijden. De NVJ dient initiatieven te ontwikkelen om de MSM weer terug te voeren naar de uitgangspunten van vroeger, bijvoorbeeld door zich te keren tegen politieke allianties van kranten en hoofdredacteuren zoals Pieter Broertjes met de PvdA.

IN feite zou er natuurlijk een nieuwe belangenorganisatie moeten ontstaan voor journalisten van de nieuwe media. Maar misschien kan de NVJ dat nog voorkomen door nu snel actie te ondernemen. Precies vanuit die hoop heb ik mijn loidmaatschap nooit willen opzeggen. Maar het is triest dat de NVJ mij en anderen nieuwe media-journalisten geen enkel podium wil bieden.