Studentikoze wereldverbeteraars
Iedere journalist droomt van dat ene verhaal waarmee hij zichzelf meteen onsterfelijk maakt. Voor de 18-jarige Koen is dat niet anders.
Terwijl hij nog maar net binnen de journalistiek om de hoek komt kijken raakt de eerstejaars journalistiekstudent bevriend met jaargenoot Sybrand, een intellectueel die qua karakter en maniertjes doet terugdenken aan de geweldig interessante personages uit Harry Mulisch’ ‘De Ontdekking van de Hemel’. De vriendschap tussen de twee studenten doet ook in alles denken aan die van Onno en Max uit Mulisch’ meesterwerk. Ze gedragen zich intellectueel, dwars en elitair, alleen dan net een stukje studentikozer. Na het opzetten van een eigen roddelblad waarin docenten, leerlingen en de School voor de Journalistiek in Utrecht te kakken worden gezet, is het Koen die als eerste een scoop weet te verkopen. Gewoon door even de telefoon te pakken en de hoofdredacteur van HP te bellen als een jonge, hongerige hond. Iets te jong en hongerig eigenlijk, waardoor de gebeurtenissen vanaf dat moment aardig ongeloofwaardig overkomen.
Na die allereerste scoop van Koen besluiten hij en Sybrand naar Libanon te gaan om daar even uit te gaan zoeken wat er werkelijk mis is gegaan bij een (overigens waargebeurd) incident in het oorlogsgebied (het boek speelt af in de jaren ’80). Ze krijgen niet alleen toestemming om te gaan, maar weten nog financiering los te peuteren en een belofte tot plaatsing voor elkaar te boksen ook.
Een prima verhaal als het zou gaan over twee gevestigde rotten in het vak. Maar wanneer het verhaal draait om jochies van krap 18 jaar met pas een paar maanden journalistieke ervaring onder de riem is het maar moeilijk te geloven. Dat de twee zondagskinderen in Libanon in de problemen komen is dan ook een verademing. Sterker nog: je zou ze het ongeluk als lezer bijna toewensen. En dat is jammer voor een verder erg onderhoudend en vlot geschreven boek.
Henk Hansen: Een kwestie van zelfbehoud, Uitgeverij De Bezige Bij, ISBN 9789023474128, € 19,90.
Praat mee