RTL gaat de interne regels voor hulp-tv aanpassen
Naar aanleiding van de berichtgeving van NRC rondom de hulpprogramma's als 'Een Nieuw Begin', 'Geef Mij Nu Je Angst' en 'Herrie In De Keuken'/'Herrie In Het Hotel' heeft RTL een eigen onderzoek ingesteld en heeft de regels aangepast.
RTL was volgens programmadirecteur Erland Galjaard onaangenaamd verrast, zowel qua inhoud als qua aanpak. “Wij zijn trots op de programma’s die een sterk maatschappelijk raakvlak hebben en in de loop van de afgelopen tien jaar heel veel mensen hebben geholpen. Dat neemt niet weg dat ondanks de goede bedoelingen soms iets fout kan gaan”, aldus Erland Galjaard.
Tijdens het onderzoek heeft RTL gesprekken gevoerd met de betrokken producenten en productieteams, de contracten bekeken en contact gezocht met deelnemers van de betrokken programma’s. Het is RTL duidelijk geworden dat veruit de meeste deelnemers tevreden zijn over deelname aan het programma, de resultaten en de begeleiding. Helaas is ook een klein aantal deelnemers niet tevreden. “We hebben vastgesteld dat er fouten zijn gemaakt. Hiervoor nemen wij vanzelfsprekend onze verantwoordelijkheid en bieden de gedupeerden, indien gewenst, een oplossing”, besluit Galjaard.
Jean-Pierre Geelen geeft de zender in de Volkskrant (via Blendle) het voordeel van de twijfel. En roept meteen de publieke omroep op om ook eens goed naar de hulpprogramma’s te kijken. ‘Doden liegen niet’ krijgt een flinke veeg uit de pan. In dat WNL-programma reconstrueert forensisch patholoog Frank van de Goot doodsoorzaken uit actuele zaken. Zo ook die van een moeder die haar dochter verloor aan een tragisch ongeval, door elektrocutie. De zaak, al een paar jaar oud, kwam afgelopen zomer in de media door de zaak die de moeder had aangespannen.
Ze was gebeld door Doden liegen niet. Ze wilde niet dat haar dochter zou worden genoemd, uit respect. De producent raakte ‘overtuigd van uw morele bezwaren’, schreef hij. Woensdag was te zien hoe: mét naam en al. In een krankzinnig item was Van de Goot in de weer met een badkuip en stroomdraden. Een stuwend muziekje moest de spanning verhogen. De vonk werd in slow motion herhaald: flits! ‘Weg ben je’, siste de patholoog zelfvoldaan.
Zo moest een moeder toezien hoe op publieke tv een viezerik zijn tengels niet van haar dochter kon afhouden. Ze mailde: ‘Trauma weer opengereten, door zo’n kutprogramma. Weer mensen die verdienen aan de dood van mijn kind.’
Praat mee