Mariko Peters stapt naar RvdJ
Tweede Kamerlid Mariko Peters (GroenLinks) ziet af van juridische stappen tegen het weekblad HP/De Tijd. In plaats daarvan stapt ze naar de Raad voor de Journalistiek, zo meldt ze in een interview met NRC Handelsblad. Eerder overwogen Peters en haar partner juridische stappen tegen HP/De Tijd. Het weekblad meldde vorige week dat zij met haar partner diens kinderen zou weghouden bij de moeder. Ook werd de oud-diplomate beschuldigd van belangenverstrengeling bij het behandelen van een subsidieaanvraag van haar toenmalige minnaar. Peters: "Politici en journalisten horen elkaar niet in de rechtszaal tegen te komen, ook als er schandalige onjuistheden in het geding zijn. Ik ga wel naar de Raad voor de Journalistiek. Ik wil graag dat artikelen als deze tegen het licht van de ethische standaarden van de beroepsgroep zelf worden gehouden. Artikelen die geschreven zijn op basis van één enkele bron, die ongenoemd blijft, terwijl die zelf ook nog eens belanghebbende is.”
Praat mee
4 reacties
Anne van der Veen, 11 augustus 2011, 15:44
In een welles-nietes sfeer is dit een verstandig besluit van Mariko Peters. Laat de RvdJ maar uitzoeken, of het artikel in HP-de Tijd al of niet door een ethische beugel kan.
Robert Bleeker, 12 augustus 2011, 22:14
Hoewel ook daar wel weer de nodige kritiek op zal komen (gebrek aan professionele onafhankelijkheid van de onderzoekende instantie in deze affaire bijvoorbeeld), luidt de uitkomst van het onderzoek van BuZa naar vermeende belangenverstrengeling van en door Peters, tijdens haar functioneren als ambassademedewerker in Afghanistan, dat het gewraakte subsidie-advies in 2005, geen kenmerken zou dragen van bevoordeling van de toenmalige subsidie-aanvrager, zijnde inmiddels haar nu-malige levenspartner Kluijver.
Het belangrijkste criterium bij die onderzoeksconclusie lijkt te zijn geweest (enigszins arbitrair natuurlijk), dat de ambassadeur nu beweert, dat hij - mocht hij toentertijd zelf om datzelfde advies zijn gevraagd - de subsidie eveneens op dezelfde gronden zou hebben toegekend.
Wel werd gesteld, dat Peters de ambassadeur eerder in kennis had moeten stellen, van haar affectionele gevoelens voor de subsidie-aanvrager ten tijde van haar beoordeling van de aanvraag voor een subsidie uit het Prins Clausfonds (*)
Die laatste voorwaardelijke bepaling c.q. gequalificeerde aanmerking uit het rapport, geeft aan de eindconclusie m.i. toch een fractioneel onbevredigend karakter mee, omdat wij inmiddels - via een redactioneel onderzoekje van de VK onder haar toenmalige ambassade collegae - weten, dat “iedereen binnen de ambassade (dus inclusief de ambassadeur zelf) in 2005 van de (toen nog buitenechtelijke) verhouding tussen Peters en Kluijver wist”, ondermeer “omdat Kluijver ten tijde van de subsidie-aanvraag al met grote regelmaat bij Peters in de ambassade logeerde”.
Enfin, met de officiële, ontlastende eindonclusie door haar voormalige werkgever en met de terugzending, een week geleden, van de drie kinderen van Kluijver en zijn ex-echtgenote, naar hun legale woonadres in Engeland, kunnen iig twee van de meest belastende beschuldigingen van het lijstje worden weggestreept.
Of de media-aandacht nu zal worden verlegd naar eventuele aanvullende beschuldigingen uit die tijd of daarna, tegen hen beide, tegen hem alleen en/of tegen haar, of dat Peters c.s nu een voorlopig sociaal-maatschappelijke vrijwaringbewijs krijgt toegekend, is nog niet helemaal duidelijk, maar dat laatste lijkt mij vooralsnog voor de hand te liggen.
Resteert minimaal nog de vraag naar de moreel-ethische rechtmatigheid van HPDT c.q. de VK, om de zaak Peters-Kluijver zo expliciet publiekelijk aanhangig te maken, als nu is gebeurd.
Maar daarover zal de Raad voor de Journalistiek haar licht in de naaste toekomst nog uitgebreid laten schijnen, mocht daarover tenminste ook daadwerkelijk een klacht door Peters worden gedeponeerd.
Voor het overige verwijs ik u kortheidshalve nog even naar hetgeen ik in de lezersrubriek van Villamedia al eerder over dit onderwerp heb mogen opmerken, en wel onder het VM-artikel ‘GroenLinks wilde publicatieverbod’ http://tinyurl.com/44b9bjj
(*) Onvoldoende is volgens mij door de media benadrukt, dat het prins Clausfonds een NGO is, wiens sunsidiepot vanuit drie hoofdsubsidiënten wordt gevoed : Loterijen, Particuliere giften en BuZa donaties.
Hoewel alleen de laatste component daadwerkelijk aan belastinggeld kan worden gerelateerd, is gedurende het hele beschuldigingtraject, toch het adagium van ‘fraude met belastinggelden’, middels ‘ambtsmisbruik’ komen te kleven.
Robert Bleeker, 16 augustus 2011, 19:26
@VillaMedia
Het wordt intussen - een aantal dagen reeds na het nogal compacte BuZa onderzoek - tijd voor een vervolg-mededeling door VM over deze on-going casus.
Een vervolgreactie, niet in de laatste plaats, omdat aan deze casuïstiek inmiddels nogal wat journalistieke voetangels en klemmen zijn vastgehecht.
Ik geef voor de volledigheid vast even een doorlink naar een overzichtelijke, factuele, en dus verduidelijkende verantwoording (het geheel ook nog eens in de context van een handige tijdlijn) door Lise Witteman in HPDT : http://tinyurl.com/3eewcke
Interessant voor VM lijkt mij ook de mededeling van Witteman, dat zij (cruciale delen van) haar, in origine nogal controversieel lijkende verhaal, tussentijds ter beoordeling en advies aan de Raad voor de Journalistiek heeft voorgelegd.
Petrus Gerardus, 17 augustus 2011, 15:28
Zoals ik van de HP/deTijd journaliste heb kunnen vernemen, is er wel degelijk goed bronnenonderzoek en feitenmateriaal naar boven gekomen in deze zaak, echt petje af.
GroenLinks heeft natuurlijk het recht om naar de RvdJ te stappen, maar ik vrees dat ze daar hun gelijk niet zullen krijgen.
Wat ook opvallend is, is de muur van zwijgzaamheid die uit het kamp van GroenLinks is vast te stellen. Zelf heb ik ervaring met een soortgelijke zwijgzaamheid, maar dan in de Hoogersmilde-affaire waar op 15 juli van dit jaar een televisietoren van Alticom in elkaar stort na een brand in de toren van Novec.
Meer lezen op: http://dejournalistondervuur.blogspot.com/