NRC had necrologie koningin Elizabeth al tien jaar klaar liggen
‘Tien jaar geleden werd ze eens ziek in de zomer, ik dacht ‘o jee’, en maakte een necrologie en een portret van koning Charles. Gisteren was het zo ver’, zegt NRC-journalist Titia Ketelaar, die in de periode 2010 - 2016 correspondent was in Londen. ‘We hadden in no time een necrologie van Elizabeth, een portret van Charles en een commentaar online.’
‘Ik hoefde nauwelijks iets te veranderen aan de het verhaal over Elizabeth. Ik heb een alinea over Harry en Meghan toegevoegd en uiteraard de laatste Britse premiers die onder haar dienden. Maar de rode draad in het verhaal is hetzelfde gebleven’, zo legt ze uit. Aan het actualiseren van portret van koning Charles had ze wat meer werk. ‘Hij was de laatste jaren behoorlijk actief.’
Thatcher
Het is volgens Ketelaar belangrijk dat nieuwsmedia necrologieën van dergelijke grootheden klaar hebben liggen. ‘Toen ik correspondent was in Londen, overleed Margaret Thatcher. Gelukkig had mijn voorganger Hieke Jippes al een uitgebreide necrologie geschreven; want dit is het soort verhalen dat je niet even in een uurtje uit je mouw schudt. Die moet je eigenlijk gewoon klaar hebben.’
Dat lukt overigens niet altijd. Bij jonge doden gaat het nog wel eens mis, en ook in de beoordeling wie wel of niet in aanmerking komt voor een necrologie. Recent schreef redacteur Cosette Molijn in een opiniestuk met de titel ‘Wie verdient een necrologie in de krant?’ dat NRC geen nieuwsbericht of necrologie over Betty White publiceerde, een van de Golden Girls-actrices in de jaren 80 en 90, die eind vorig jaar vlak voor haar honderdste verjaardag stierf.
‘Die dag kwamen de dienstdoende chef en nieuwsdienst er niet uit of White nog “bekend genoeg” was bij de meeste lezers, en besloten het te laten zitten. Achteraf bleek NRC het enige Nederlandse nieuwsmedium zónder nieuwsbericht, laat staan een necrologie.’
Kwiek
De redactie is het lang niet altijd een over wie bekend genoeg is. Mede om die reden zijn de redacteuren van NRC gevraagd hun portefeuille eens door te lichten op mensen die op leeftijd zijn en mogelijk een necrologie verdienen wanneer ze overlijden. Ketelaar: ‘Dat heb ik ook gedaan, bijvoorbeeld op mensen in de stad Den Haag, die ook in mijn portefeuille zit. Ik zag laatst een voormalig burgemeester van deze stad nog zo kwiek door het centrum lopen, dat ik dacht: ‘Daar kan ik nog wel even mee wachten.’
Praat mee