Mufzure damp

In de Haagse Schouwburg hijsen vakgenoten elkaar blijmoedig op de schouders en dan kan de situatie ontstaan dat deze beroepsgroep ineens denkt dat de ganse natie smacht naar een tv-uitzending over dit gebeuren. ‘Volgend jaar moet dit op NPO 1 worden uitgezonden’, zei spreekstalmeester Joost Vullings van de NPO Radio.

Aandoenlijk dat er op zo’n avond dan nét te weinig slingers uit de lucht vallen of er een bigband speelt die niet helemaal het niveau haalt van Thad Jones. Gelukkig was Lee Towers er wel, een icoon dat een open doekje ontving van de scherpslijpers die zelden zelf applaus krijgen. Zo gaat dat in glamourland hè: je heb mensen die een Tegel winnen en mensen die beroemd zijn.

Goed, en dan te bedenken dat het hele feest is gestoeld op een verzonnen quote van H.J.A. Hofland. In zijn boek ‘Tegels lichten’ haalt de Journalist van de Vorige Eeuw een citaat aan van Reginald Morris, uit zijn boek ‘Lifting the Big Stone’. ‘Toen de reusachtige tegel eindelijk zover boven de grond was gehesen dat het daglicht het onderliggende aardoppervlak overal bereikte, werden de lieren gestopt. Uit de kuil klonken knisterende en ritselende geluiden.’

‘Prachtig, maar Morris bestaat niet’, aldus een ingewijde die hierop stuitte na een Google zoektochtje. ‘Dit heeft Hofland verzonnen.’

En dat was niet de enige man die een pijnlijke waarheid sprak. De meest journalistieke quote kwam van een Haagse wethouder. Terwijl de journalisten zichzelf feliciteerden, zei Rabin Baldewsingh: ‘Wat is het eten hier slecht’.

Vanaf het balkon hoorden we vervolgens een Morris-achtige verschijning grinniken: ‘En uit de kuil steeg een lauwe, mufzure damp op’.