— vrijdag 29 januari 2010, 21:46 | 0 reacties, praat mee

Libelle wil jong blijven

© Brenda van Leeuwen

‘De goudvis hot and coming’. In het boekje met deze opmerkelijke titel ontvouwt Franska Stuy haar visie op het vak van bladenmaker. Stuy is sinds 1998 hoofdredacteur van Libelle, en vorige maand op het TijdschriftenGala uitgeroepen tot Hoofdredacteur van het Jaar. Laatste wijziging: 3 maart 2015, 16:11

In je boekje ‘De goudvis hot and coming’ zeg je dat je een beetje moe wordt van het poldermodel. Een goede hoofdredacteur heeft eerder iets weg van Machiavelli. Ben jij zo’n harde?
‘Ik ben graag eerlijk, helder. Ik weet niet of dat hard is. Realistisch, dat wel. Als je leiding geeft aan een magazine moet je beslissingen kunnen nemen. Je hebt die baan nu eenmaal niet om aardig gevonden te worden. Dat is niet altijd makkelijk. Ik heb bijvoorbeeld net de stekker uit een project getrokken. Dat vind ik echt heel erg. Maar ik kan geen stickertje op Libelle plakken: “Franska zadelt u hiermee op omdat ze haar redacteur niet wilde kwetsen.”’

Er is ook een zachte kant: ik heb je wel eens horen zeggen dat je alle lezersmail persoonlijk beantwoordt.
‘Klopt. Buiten werktijd, vaak in het weekend. Het is me één keer niet gelukt om ze allemaal te beantwoorden. Kreeg ik driehonderd mailtjes op één dag. Toen heb ik één stukje geschreven dat naar iedereen is verstuurd. Stiekem heb ik sommige mails later alsnog beantwoord, want vaak zijn de verhalen zó persoonlijk.’

Je boekje gaat onder meer over aanvoelen van wat er leeft, trends signaleren. Hoe heb jij dat zesde zintuig ontwikkeld?
‘Ik heb dat gewoon. Mijn opleiding aan de kunstacademie heeft daar aan bijgedragen, maar het zat al in mijn systeem. Vroeger te- kende ik mijn eigen kleren en dan maakte mijn moeder ze voor me. Gepest en uitgelachen werd ik, maar een half jaar later liep iedereen er in.’

Het is de laatste jaren niet makkelijk voor Libelle. Het weekblad heeft, net als ‘zusje’ Margriet, veel oplage verloren.
‘Ik weet niet of het “niet makkelijk” is. We hadden veel meer kunnen zakken als het blad niet zo goed was geweest. Libelle en Margriet zijn in de jaren dertig gestart. In de jaren zeventig kwamen er heel veel bladen bij, en nu nog veel meer. Het zou vreemd zijn als je dat niet merkt. 475.000 betalende lezers is nog steeds gigantisch. Je zou ze allemaal maar op de koffie krijgen.’

Van de uitgever moest Libelle twee jaar terug verjongen. Zijn er voor de categorie jongere vrouwen niet al genoeg bladen?
‘Al zijn je lezers 80 of 90, dan nog vinden ze het leuk om een blad te krijgen dat jong blijft. Toen ik bij Libelle kwam was het ouder dan ooit: 50-plus. In eerste instantie dacht ik: Mooi! De bevolking vergrijst dus het is commercieel niet zo verkeerd. Maar als ik dicht bij mezelf blijf: Ik ben ook al niet meer zo heel jong. En ik hoor als 50-plusser bij een generatie die helemaal niet oud wil worden. Libelle is altijd een jaar of 38 geweest, en daar houden we nu weer aan vast. Het heeft effect want de lezer is iets jonger geworden.’

Toch kleeft aan Libelle nog altijd het ouderwetse huisvrouwenimago.
‘Het blad van moeder’, zeggen critici. ‘Betuttelend, gemakkelijk en vastgeroest’ schrijf jij over hen in je boek. ‘Die kritiek komt van mensen die Libelle niet open doen en dertig jaar geleden hebben besloten dat het niks is. Gek genoeg zijn het meestal mensen uit de media die roepen dat Libelle voor doorsnee vrouwen is. Het zíjn geen doorsnee vrouwen, het is een doorsnee van de samenleving. Wekelijks hebben we een bereik van 2,7 miljoen, waarvan 700.000 mannen, overigens.’

Moet je desondanks niet van dat imago af zien te komen?

‘Je moet er zo af en toe wel wat aan doen. Afgelopen jaar hebben we bijvoorbeeld vier covers laten maken door designers: Piet Boon, Studio Job. Piet Hein Eek, Jurgen Bey. Dat zijn van die covers waarvan ik denk: oh oh oh als onze lezers het maar leuk vinden. Lezers helemaal trots. Critici op het verkeerde been gezet. Dat vind ik lachen.’

Je zou golden oldie AnneWil er niet voor opofferen?
‘Nee, oh nee! De boom in! Anne-Wil (Het dagboek van Anne-Wil staat sinds jaren in Libelle, red.) is nog steeds een van de populairste onderdelen uit het blad. Uiteindelijk maken we het niet voor de critici maar voor de lezer. En daar zijn er gelukkig veel meer van.’

‘De goudvis hot and coming’ van Franska Stuy is de eerste in een reeks boekjes op A6- formaat waarin creatieven hun gedachtegoed delen. Bestellen kan voor €7,95 op www. waysofthinking.nl.

Tip de redactie

Wil je Villamedia tippen, maar is dat te gevoelig voor een gewone mail? Villamedia is aangesloten bij Publeaks, het platform waarmee je veilig en volledig anoniem materiaal met de redactie kunt delen: publeaks.nl/villamedia

Praat mee

Colofon

Villamedia is een uitgave van Villamedia Uitgeverij BV

Uitgever

Dolf Rogmans

Postadres

Villamedia Uitgeverij BV
Postbus 75997
1070 AZ Amsterdam

Bezoekadres

Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Factuurgegevens

Villamedia Uitgeverij BV
Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Contact

redactie@villamedia.nl

Redactie (tips?)

Chris Helt, hoofdredacteur

Marjolein Slats, coördinator magazine

Linda Nab, redacteur

Lars Pasveer, redacteur

Trudy Brandenburg-Van de Ven, redacteur

Rutger de Quay, redacteur

Nick Kivits, redacteur

Sales

Sofia van Wijk

Emiel Smit

Teddy van der Laan

Webbeheer

Marc Willemsen

Vacatures & advertenties

vacatures@villamedia.nl

Bereik

Villamedia trekt maandelijks gemiddeld 120.000 unieke bezoekers. De bezoekers genereren momenteel zo’n 800.000 pageviews.

Rechten

Villamedia heeft zich ingespannen om alle rechthebbenden van beelden en teksten te achterhalen. Meen je rechten te kunnen doen gelden, dan kun je je bij ons melden.