Legal healing

Als mensen ruzie hebben, kunnen ze ook kiezen tussen samen oplossen en keihard ingrijpen. De ex van Heleen Mees koos voor het laatste, hij deed aangifte van haar gestalk. Hij hàd kunnen kiezen voor mediation, en dan, zo luidt de definitie: onder begeleiding van een neutrale bemiddelingsdeskundige kunnen proberen tot een voor beiden optimaal resultaat te komen. Ik kan me zomaar voorstellen dat meneer Buiter daar niet veel zin in had. En dat komt vaker voor. Ook in arbeidsconflicten bijvoorbeeld, worden de partijen nog wel eens richting mediation gedirigeerd. Afwijzing van de mediation komt de weigeraar dan duur te staan. De weigerende werkgever loopt tegen het risico van een hoge ontslagvergoeding op, en de werknemer kan zijn gouden handdruk op zijn buik schrijven als hij een aangeboden mediation afwijst. Wetende dat een weigering kostbaar kan zijn, is de voor mediation essentiële vrijwilligheid soms ver te zoeken.

Onlangs diende VVD-kamerlid Van der Steur een initiatiefwet voor de wettelijke verankering van mediation in. Deze wet moet van de mediator een beschermd beroep maken met kwaliteitswaarborgen. Dat is winst, want nu zijn mediators echte vrije jongens: iedereen mag zich mediator noemen en kan er voor kiezen zich al of niet te laten registreren bij het Nederlands Mediation Instituut. Die registratie krijg je na een cursus van enkele dagen, een multiple choice-examen en een (video)assesment. Aan vooropleiding worden geen bijzondere eisen gesteld.

Ter gelegenheid van de indiening van het wetsvoorstel, peilde Het Advocatenblad de stemming. Volgens economisch onderzoeksbureau SEO is de ondoorzichtigheid van de kwaliteit een belangrijke verklaring van het feit dat mediation ondanks stimulerende maatregelen maar niet van de grond wil komen. Een kantonrechter verklaart zijn weerstand uit de vaak ‘evangelische ijver’ waarmee mediation wordt uitgedragen, ‘alsof de rest zijn conflicten met knotsen uitvecht’. Advocaten zijn over het algemeen ook niet erg gecharmeerd van ‘legal healing’. Want, zo zegt een advocaat, ‘mediation richt zich niet op een terechte maar op een acceptabele uitkomst’.

In het artikel komt ook een mediator aan het woord die stelt dat een mediation vóór­dat ruziezoekers naar de rechter stappen in 90 procent van de gevallen succesvol is. Toe maar. Als voorbeeld van een geschikte zaak voor mediation noemt ze: ‘Als je failliet dreigt te gaan, moet je snel reorganiseren, dan ga je niet uitzoeken hoe het principieel zit.’ Oeps.. de betrokken werknemers, zou ik dan toch een echte advocaat gunnen. Niet dat die zonder zonden zijn, maar daarover een andere keer.