mgm nvj maart

— vrijdag 12 februari 2010, 21:00 | 0 reacties, praat mee

Journalistiek betaald door het publiek

Journalistiek betaald door het publiek
© Rob Hornstra

Redacties hebben minder geld voor grote journalistieke projecten. Dus vragen Arnold van Bruggen en Rob Hornstra bijdragen aan het publiek voor hun Sochi Project. Bijna 18 mille is binnen, nog 132.000 euro te gaan. Laatste wijziging: 14 februari 2013, 17:37

Een verdienmodel wil tekstschrijver Arnold van Bruggen het niet noemen. Maar leuk, interessant, spannend en de moeite waard is het wel. Samen met fotograaf Rob Hornstra is hij bijna een jaar geleden het Sochi Project begonnen.

Sochi ligt aan de Zwarte Zee op de Russische Kaukasus en in 2014 vinden de Olympische Winterspelen er plaats. Van Bruggen: ‘Rob en ik hebben er al vaker gereisd. In 2006 ontstond het idee het gebied eens helemaal in kaart te brengen. Er speelt in die regio, onder meer in Georgië, Abchazië tot aan Turkije enorm veel. Wij werden echt gegrepen door die regio.’

Maar met langdurige journalistieke projecten hoef je bij opdrachtgevers niet meer aan te komen. ‘Misschien is er nog wel geld voor een tv-documentaire, maar niet voor de verhalen en foto’s die wij maken. Een periode van vijf jaar is blijkbaar niet te overzien en het is ook meteen veel geld. Toen Sochi de Winterspelen van 2014 kreeg toegewezen, kwam ons dat goed uit. Ineens zou het een regio worden waar heel veel aandacht naar uit zal gaan. En dat bood ons de kans er op in te spelen.’

Nu kende Van Bruggen al de Amerikaanse sites kickstarter.com en spot.us waar journalisten, maar ook kunstenaars, hun project kunnen aanbieden aan het publiek, crowdfunded journalism. ‘Daar gaat het om kortlopende projecten, vandaar dat wij er niet tussen staan. Ons project loopt vijf jaar’. We maakten een eigen site waar sponsors kunnen kiezen uit een bronzen (10 euro per jaar), zilveren (100 euro) of gouden deelname (1000 euro) aan het project. De meeste mensen kiezen tot nu toe voor brons (197 leden), daarna zilver (61) en 8 mensen kozen goud. ‘Je ziet dus dat de kleinste groep het meeste binnenbrengt’, stelt Van Bruggen vast.

Mei wordt een spannende maand voor het duo. Allereerst moet dan blijken of de eerste 30 mille binnen is en of de donateurs allemaal nog een jaartje verlengen. ‘Daar kunnen we alleen maar op hopen. Als we trouwe en tevreden klanten hebben, zou de financiering van het project in mei zo goed als zeker zijn. Ik heb wel goede hoop dat de gouden sponsors blijven. Die hebben nu al al een verzamelbox gehad waar de komende vijf jaar boeken in moeten verschijnen. Die box zou bijna leeg blijven als ze nu zouden stoppen’, zegt Van Bruggen.

Afhankelijk van de bijdrage mogen sponsors de website bekijken, bijeenkomsten bijwonen of ontvangen ze exclusieve publicaties, zoals een in eigen beheer uitgegeven fotoboek. Van Bruggen: ‘Het aardige is, dat we de traditionele media er nu tussenuit halen en ons rechtstreeks wenden tot het publiek. Overigens proberen we ons werk wel te verkopen aan de traditionele media. We hebben al gepubliceerd in Vrij Nederland en nrc.next. Het verkopen van losse verhalen lukt wel, een heel project niet.’

Van Bruggen en Hornstra schatten jaarlijks 30 mille nodig te hebben om hun plannen te verwezenlijken. Van Bruggen: ‘Daarvan kunnen we zo’n 2,5 maand in het gebied verblijven, verspreid over twee of drie periodes. Met de opbrengst bestrijden we alleen de directe kosten. We krijgen zelf geen salaris. In de andere maanden moet ik het geld verdienen. Het project is niet echt een verdienmodel. Dat ligt ook wel aan onszelf. Ik durf eigenlijk aan particulieren geen geld voor mezelf te vragen. Misschien moeten we daar nog wat brutaler in worden.’ De opbrengst van andere publicaties vallen buiten het project. Op de website wordt dat allemaal keurig uitgelegd. Hoog zijn die opbrengsten overigens nog niet. Voor Monstra is het iets makkelijker dan voor Van Bruggen. ‘Ik maak teksten. Rob exposeert zijn foto’s ook. Die kan er iets eenvoudiger nog wat mee verdienen.’

De rest van het jaar werkt van Bruggen flink door met zijn tekstbureau en doet Hornstra ook andere, liefst ook wat uitgebreidere, fotoprojecten. Zo is hij nu voor de Volkskrant in Sint-Petersburg.

Maar rijk worden is dan ook helemaal de reden niet om het project te beginnen. Van Bruggen: ‘Het is voor ons een mooie kans zo’n langlopend project te doen. En het is ook erg leuk, het is een bedrijfje apart. Het is spannend om naast journalist, die zich bekommert om de inhoud, ook zakelijk verantwoordelijk te zijn.’ De Olympische Spelen worden gebruikt om het project te verkopen, verder komt dat gegeven in het project nauwelijks terug. Hornstra en Van Bruggen willen de menselijke verhalen uit de hele regio brengen. Ze kiezen voor ‘slow journalism’. Zo verbleven ze twee weken in sanatorium Metallurg in Sochi om op te tekenen hoe ouderen daar ontspannen.

Op de website zijn de verhalen te lezen en de foto’s te bekijken, maar alleen voor donateurs. Ook maken ze zo nu en dan een korte video. Van Bruggen: ‘Dat is er als aardig extraatje bijgekomen. We overleggen wel of we voor de VPRO parallel aan dit project gedurende een aantal jaar in het gebied kunnen gaan filmen voor een documentaire. Als dat lukt, vallen die inkomsten buiten het project.’

Hornstra spreekt inmiddels aardig Russisch en verstaat het goed. Van Bruggen probeert de taal machtig te worden. ‘Het is handig, maar niet noodzakelijk. Beter kun je ter plekke een goed geïnformeerde hulp hebben die de mooiste en meest bijzondere plekken weet’, meent Van Bruggen.

Hij kan andere journalisten hun aanpak zeker aanraden. ‘Als mensen zich maar wel realiseren dat het een hele hoop werk is. Wij hebben dit helemaal zelf bedacht en lopen nog regelmatig tegen vragen aan waar we niet meteen een antwoord op weten. Ik had nooit gedacht dat ik de zakelijke kant zo leuk zou vinden. Je moet op een hele andere manier creatief bezig zijn. Je vraagt toch aan mensen hun geld en vooral hun vertrouwen dat je er iets goeds mee doet. Het zorgt bij ons ook voor een andere druk om dan ook met wat moois terug te komen. Je doet daar gewoon extra je best voor. Ook ben je nu zelf je eind- en hoofdredactie. Na elke reis kijken we weer naar de website wat er beter en leuker kan. Voor ons is dit project ook een soort statement. We bedelen niet om geld, maar verkopen op een andere manier ons product.’

http://www.thesochiproject.org/home/ drogmans@villamedia.nl

Bekijk meer van

Tip de redactie

Logo Publeaks Wil je Villamedia tippen, maar is dat te gevoelig voor een gewone mail? Villamedia is aangesloten bij Publeaks, het platform waarmee je veilig en volledig anoniem materiaal met de redactie kunt delen: publeaks.nl/villamedia

Praat mee

Colofon

Villamedia is een uitgave van Villamedia Uitgeverij BV

Uitgever

Dolf Rogmans

Postadres

Villamedia Uitgeverij BV
Postbus 75997
1070 AZ Amsterdam

Bezoekadres

Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Factuurgegevens

Villamedia Uitgeverij BV
Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Contact

redactie@villamedia.nl

Redactie (tips?)

Chris Helt, hoofdredacteur

Marjolein Slats, adjunct-hoofdredacteur

Linda Nab, redacteur

Lars Pasveer, redacteur

Trudy Brandenburg-Van de Ven, redacteur

Rutger de Quay, redacteur

Nick Kivits, redacteur

Sales

Sofia van Wijk

Emiel Smit

Teddy van der Laan

Webbeheer

Marc Willemsen

Vacatures & advertenties

vacatures@villamedia.nl

Bereik

Villamedia trekt maandelijks gemiddeld 120.000 unieke bezoekers. De bezoekers genereren momenteel zo’n 800.000 pageviews.

Rechten

Villamedia heeft zich ingespannen om alle rechthebbenden van beelden en teksten te achterhalen. Meen je rechten te kunnen doen gelden, dan kun je je bij ons melden.