Jezelf ‘opnieuw uitvinden’ de rode draad door de carrière van NRC-sportcolumnist Marijn de Vries

Haar columns in Trouw verschijnen op dinsdag, in NRC wordt dat zaterdag. Daarom moet De Vries ‘nadenken waarover ik ga schrijven vóórdat alle sportevenementen plaatsvinden, in plaats van erna’.

Naast haar columns gaat ze ‘op projectbasis’ achtergrondreportages en interviews schrijven over sport voor NRC.  ‘NRC blinkt de laatste tijd uit in prachtige longreads en onderzoeksjournalistiek, dat vind ik te gek. Journalistiek gezien is het enorme verwennerij om dat te mogen doen.’

In haar columns wil ze ‘meer maatschappelijke thema’s’ behandelen dan puur en alleen de sport zelf. ‘Ik ga mijzelf opnieuw uitvinden, en dat vind ik een leuke uitdaging’. Het opnieuw uitvinden is een rode draad door de loopbaan van De Vries: ze verruilde een carrière in de journalistiek voor een carrière als professioneel wielrenner en keerde later weer terug in de journalistiek.

De afgelopen coronajaren waren bovendien zwaar voor De Vries, die met haar partner een bedrijf heeft dat onder meer wielrentours organiseert. ‘We hadden er nooit stil bij gestaan dat alles wat wij doen, behalve mijn column, met groepen mensen is’, vertelt De Vries. En al dat werk viel dus bij het uitbreken van de coronacrisis weg.

‘Wie had voor corona gedacht dat dat een achilleshiel zou zijn? Met twee kleine kinderen was dat wel één van de pittigste situaties waarin je terecht kan komen.’ Door eerder zwangerschapsverlof en andere ongunstige spelingen in het lot kon het stel geen aanspraak maken op coronasteun vanuit de overheid. ‘Dan sta je wel even raar te kijken, als alles wegvalt.’

Door snel te schakelen en creatief ondernemen wist het stel zich te bedruipen door via internet ‘fietssjaals’ te verkopen. ‘Het was geen vetpot, maar we kregen het net sluitend’. ‘In de laatste lockdown vroeg ik mijzelf wel af: ik weet niet hoelang dit nog moet duren, want alle reserves zijn op’, ook omdat het onduidelijk was hoelang de lockdown(s) zouden duren. ‘We zijn nu weer vol gas aan het werk. We houden er rekening mee dat dingen in de komende winter weer wegvallen, maar daar kunnen we ons op voorbereiden.’

Al jaren ijvert De Vries voor meer diversiteit in de breedste zin van het woord in de sport. ‘Meer diversiteit is niet alleen nodig op sportredacties, maar ook in besturen. De attitude tegenover vrouwen in de sport verandert – gelukkig – nu erg snel, maar ik zie nog steeds veel mannen. Tot een paar jaar geleden waren mannen zich niet bewust van bepaalde problemen die ook konden spelen in de sport. Als de afspiegeling van de samenleving beter wordt, dan komt er veel minder grensoverschrijdend gedrag voor in de sport. Mijn drijfveer is dat ik de sport zó mooi vind, dat het voor iedereen zo mooi zou moeten zijn. Tegelijkertijd hecht ik waarde als zinnetjes “bij gelijke geschiktheid wordt de voorkeur gegeven aan een vrouw”. Positieve discriminatie kan werken, maar je moet als vrouw ook niet gezien worden als excuustruus. Ik ben ook zo wel eens op plekken terechtgekomen, maar dat zag ik alleen maar als aanmoediging om mijzelf te bewijzen.’

Gezien haar carrière als actief topsporter denkt De Vries ook andere verhalen te maken. ‘Ik heb er zelf tussenin gestaan, dus ik maak andere verhalen dan een mannelijke collega. Ik duik graag in de hoofden van een sporter in mijn columns, vaak hoor ik achteraf van de sporter in kwestie dat ik het precies opschreef zoals hij of zij het ervoer.’