Generatie napraterY
Het schijnt een generatiedingetje zijn, mijn verlammende frustratie over m’n loopbaanontwikkeling. Generatie Y heeft last van keuzestress, een gebrek aan focus en is nooit tevreden over eigen prestaties. ‘De oplossing’ verscheen uit het niets op mijn Facebook-pagina: een event voor young professionals die kampen met generatie Y-problemen.
Een weekendje soul searchen, heerlijk. Zo ging ik met een groep vriendinnen, want die bleken met dezelfde problemen te zitten, naar dit trainingsweekend. We begonnen de dag met een ‘speeddate’. ‘Hallo, ik ben Lucy en ik heb een burn-out.’ Oh joy, de toon is gezet. Binnen een half uur ken ik meer persoonlijke details van deze mensen dan van mijn beste vrienden. Het was alsof ik in een live versie van de Viva-probleemrubriek was beland.
Gelukkig nam de coach het weer over met wat huisregels. ‘Let op je leerhouding, als je met je armen over elkaar zit, sta je niet open voor nieuwe ervaringen.’ Ik keek naar mijn armen, uiteraard over elkaar heengeslagen rustend op mijn buik. Houding aanpassen of niet? Nahh. Ik heb een gezonde kritische houding, eerst maar horen wat ze verder te zeggen had.
‘En nu gaan we mediteren.’ Dat had niemand mij verteld. Ik herinner me de laatste keer dat ik langer dan vijf minuten mijn mond hield nog goed. Ik was een jaar of 6 en deed mee aan een wedstrijdje ‘de slapende leeuw’. Toen ik de wedstrijd stil liggen had gewonnen mocht ik als eerste een lolly uit kiezen. Het waren allemaal dezelfde lolly’s! Toen wist ik dat ik erin was gestonken. Nu had ik datzelfde gevoel.
Achteraf deelden de participanten wat een serene, uit zichzelf tredende ervaringen ze hadden gehad. ‘Hm, dat ervoer ik anders’, was mijn input. Volgens de coach wilde mijn bewustzijn niet dat ik mijn essentiële zelf zou ontdekken. Dat is natuurlijk logisch. En mocht ik denken van niet? Dat ligt aan mijn leerhouding.
Na de pauze kwam de coach pas echt tot de kern. Aan de hand van YouTube-films met ‘wijze filmsterren’ vertelde ze dat de kosmos alles stuurt wat we zeggen en doen. Plaatjes van planetenstelsels moesten haar woorden kracht bijzetten. Uit de monden van de intellectueel uitziende leeftijdsgenoten kwamen de meest verwonderlijke reacties als: ‘Dankzij deze kennis kan ik het allemaal veel beter los laten.’ Generatie napraterY? Op dat moment werd ik wantrouwig. Ik scande alle hoeken van de ruimte op camera’s en gluurde naar buiten om te zien of Frans Bauer al in de startblokken stond om me te vertellen dat ik in Bananasplit zat. Maar niets van dat.
De dag erna – ik ben inderdaad teruggegaan, de kosmos zal me gestuurd hebben – wilde de coach onze chakra’s bespreken. Niet veel later ben ik samen met m’n vriendinnen opgestapt. We waren ineens heel erg tevreden. Zo verloren zijn we niet.
Praat mee