Geen krant gekregen? Journalist Gidi Heesakkers komt hem brengen. Op de fiets
Vanwege het gebrek aan bezorgers is de distributie van kranten al een tijdje een hoofdpijndossier. Om die reden – en om in de tijd van de baas lekker te kunnen fietsen - bezorgt Volkskrant-journalist Gidi Heesakkers eens per week de krant na aan een abonnee die hem niet heeft ontvangen. Ook als dat 197,2 kilometer ver is.
Recent vroeg DPG Media al zijn 4000 medewerkers om in de zomermaanden te helpen bij het bezorgen van de krant. Beloning: een uitje naar een pretpark.
Vlak voor die oproep kwam Volkskrant-journalist Gidi Heesakkers op het idee om eens per week een krant na te bezorgen aan iemand die hem niet heeft ontvangen.
‘Het is grappig bedoeld, maar ook als een serieuze blijk van service aan de abonnees. Want het is heel vervelend als je geen krant in de bus krijgt. Mijn ouders die in Boxtel wonen hebben een vorig jaar een aantal weken lang geen krant gehad, blijkbaar omdat het heel moeilijk is om in die regio bezorgers te vinden. Vroeger werd de krant nog wel nabezorgd, maar tegenwoordig krijg je als de krant niet op de mat is gevallen te horen dat je abonnement één dag langer loopt dan je hebt afgesproken. Pff.. dat is toch bijna satire. Want stel dat je een levenslang abonnement hebt. Dan krijg je niks.’
Beetje bezorgd
Heesakkers stapt de komende maanden eens per week op de fiets om waar dan ook in Nederland een krant na te bezorgen bij iemand die hierover een melding heeft gedaan. En om over die tocht - en de ontmoeting met de abonnee - een stukje te schrijven voor de zaterdagse achterpaginarubriek ‘Beetje bezorgd’.
‘Ik hou erg van fietsen, en op deze manier kan ik dat doen in de tijd van de baas, en ook nog een onbekende ontmoeten. Want naast het feit dat mensen blij zijn met een nabezorging, is het ook een manier om te horen wat Volkskrant-lezers bezighoudt in het dagelijks leven.’
Heesakkers woont in Utrecht en is een geoefend fietser. ‘Ik bezorg in principe door heel Nederland. Voor de rubriek van afgelopen zaterdag fietste ik 197,2 kilometer; naar Jan Bruch in Vries. Terug ben ik met de trein gegaan. En ik had heen de wind mee.’
Ze hoopt voor de krant dat de bezorgproblemen voor de winter zijn opgelost. ‘Maar ik zou zelf deze rubriek eindeloos willen blijven vullen, met nabezorging in de verste uithoeken. En als het moet ook in de winter.’
Praat mee