Dromen

Ping. Er rolt een mailtje binnen. Een jonge freelancer doet me een unieke aanbieding, schrijft hij. Nog niet zo lang geleden werkte de jonge freelancer bij een gratis kwaliteitskrant. Maar die krant is er niet meer. Ik zou stom zijn hem niet in te huren. Zo’n kans – zo mooi.
Bij de post zit een brief van een journalist die in de mêlee van reorganisaties zijn baan is verloren. Veertig jaar ervaring, een geweldige pen. Een groot netwerk. Een fijne collega bovendien. Alleen heeft hij niets meer om handen. Hij wil graag. Heel graag.
Tring. Een collega belt. Een vriend bijna. Zelfde leeftijd, de kinderen ook. Niet zo lang geleden had hij een fantastische baan. Chef bij een persbureau voor regionale kranten. De mededeling kwam hard aan, toen uiteindelijk – na jaren aarzelen – ook daar hard aan de stekker werd getrokken. Te hard, hij floepte zomaar uit het stopcontact. Nu moest hij de boer op. Of er werk was voor hem, af en toe eens een verhaal, dat moest toch kunnen. Freelance? Vast was misschien te veel gevraagd, dat snapte hij ook.
Dan de grap. Al zijn collega’s hadden zich inmiddels ingeschreven bij het UWV, als werkzoekende. In de laatste weken op de werkvloer van het persbureau voor regionale kranten vierde het cynisme zijn eigen feestje. Ze kregen de gekste banen aangeboden - nooit in de journalistiek. Maar nu, en echt ze hadden er hard om gelachen, was één van de schrijvers van weleer gevraagd om ski-instructeur te worden in Oostenrijk. De man had nog nooit op ski’s gestaan. Maar het leek hem wel wat, een wintertje skiën. Ze hadden zich op de knieën geslagen van wrange pret. Je moet wat.
Dagelijks mailtjes. Linked-in. Facebook. Twitter. De ouderwetse telefoon. Werk, werk, werk. Werk! Graag nu en wel direct.
De stagiair klokt zijn thee naar binnen. Geen minuut te verliezen. Hij wil bellen, schrijven, mailen of op pad. Vlug zijn droom achterna. Hij vraagt hoe die jonge collega, op die andere redactie – die vrouw van midden twintig – aan een vaste baan is gekomen. Hij zuigt de informatie op, gulzig.
Hij droomt. Van een baan in de journalistiek. Grote verhalen wil hij maken. Schitterende reportages. Hij wil werken bij de krant. Niets liever.
De arme ziel.

.(JavaScript moet ingeschakeld zijn om dit e-mail adres te bekijken)

Antal Crielaard, chef sport bij Trouw geeft de pen door aan Nando Boers, journalist bij NUsport.nl