Dit jaar even geen journalist

Door een reis naar China werd Vervaeke jaren geleden al verliefd op het land. ‘De energie en de dynamiek van de mensen fascineert me enorm.’ Terug in Brussel ging ze de taal leren op de ‘avondschool’. Ze studeerde al eens een maand Chinees in Shanghai, maar nu pakt ze het nog rigoureuzer aan: sinds begin september krijgt ze elke werkdag taalles in Hangzhou.

De Vlaamse journalist heeft er veel voor over. Haar vriend kan vanwege zijn werk niet mee, maar hij komt af en toe op de campus logeren. In overleg met de krant heeft Vervaeke haar freelanceovereenkomst een jaar stopgezet. Ze leeft van de studiebeurs en haar spaargeld, ‘maar het leven is hier gelukkig niet duur’.

Als ze in Peking of Shanghai was terechtgekomen, hadden veel Chinezen Engels met haar willen oefenen. ‘Hier moet ik wel Chinees praten, vandaag nog met de fietsverkoper. Dit is de enige manier om de taal te leren.’

Haar studentenkamer heeft ‘de charme van een verlaten busstation’. Ze schrok bij aankomst, maar toen ze eens goed naar de flats aan de overkant keek, zag ze in dezelfde kamers twee stapelbedden staan. ‘Daar wonen de Chinese studenten. Bij mij is het dan nog luxueus.’

Vanwaar dit sabbatical? ‘Ik zie dit studiejaar als een persoonlijke en professionele investering. In mijn achterhoofd speelt mee dat ik niet eeuwig correspondent in België wil blijven. Ik heb geen uitgestippeld carrièreplan. Maar als er in de toekomst een interessante functie in China zou vrijkomen, ken ik het land goed en kan ik al veel meer vragen dan: hoe heet u?’