De onwaarschijnlijke terugkeer van Ton F. van Dijk

Mooi stuk van Mark over en met Ton F. van Dijk.

Ik heb bewondering voor zijn doorzettingsvermogen en wens hem alle goeds van de wereld. Maar ik wilde wel even een stukje geschiedenis rechtzetten c.q. checken en corrigeren.

Ton F. is een stuk jonger dan ik. Bij mijn weten trad de naamsverwarring op omdat stukken van mij juist aan hem werden toegeschreven (Ton F. schreef als jong broekie niet zoveel herinner ik mij, maar was drukker doende in rtv media) Anekdotes: Ruud Hendriks, destijds chef Veronica’s Nieuwslijn, kreeg een telefoontje dat hij eerst wilde afwimpelen, tot de telefoniste zei dat Ton van Dijk aan de lijn was. Ruud kende mij en nam op. Het was F., inzake een vacature. F. werd aangenomen, Ruud kon de humor wel inzien.

Jaren later werd ik gebeld door een verslaggever van Het Parool. Zijn openingszin: ‘Gefeliciteerd collega!’ Waarmee? ‘Met je benoeming als hoofdredacteur van AT5.’ Ik wist van niets. En ik werd genood aan te schuiven bij de radiotafel van Max Pam. Had ik eigenlijk moeten doen: komische verwarring meepraten over een onderwerp waar ik niets en Ton F. alles van wist..

Kortom redenen genoeg om, al veel eerder dan zijn komst bij AT5, 
Ton F. een keer te vragen of hij niet beter iets aan zijn naam kon doen, overigens in aangename welwillendheid van beide kanten. Aan hem die taak, tenslotte was ik de oudere en destijds bekendere journalist. Nu zijn ster is gerezen en die van mij verbleekt door ouderdom, gasexplosies, zwarte (drank)gaten en wat dies meer zij, zijn de rollen omgedraaid.

Ik krijg nu mailtjes met programmavoorstellen en andere vragen om samenwerking van o.a. Charles Groenhuijzen. Edoch, for the record, ik weet met bijna stellige zekerheid dat het zo gegaan is, Mochten er twijfels zijn, details en toespitsingen zijn zeer welkom.

Klopt. Hij zei tegen mij in de lift bij Revu: ‘Ik ben nu voor het eerst gecomplimenteerd met een verhaal dat ik niet geschreven heb. Het lijkt me dat een van ons wat aan z’n naam moet doen en aangezien ik er het eerst was, stel ik voor dat jij dat doet.’
Dat gebeurde idd in alle harmonie en op basis van het respect van de jonge Ton voor de oudere Ton.