ANP in zwaar weer
Het Algemeen Nederlands Persbureau (ANP) zit in zwaar weer. Als de directeur van de NOS, Jan de Jong, in het openbaar zegt dat het ANP misschien een publiek nationaal persbureau moet worden, is er wat aan de hand. Hoofdredacteur Marcel van Lingen licht de situatie toe. Dat is dapper, want meestal houden betrokkenen liever hun mond als het even lastig is. Nu past Van Lingen wel, en terecht, op zijn woorden.
Want de situatie waarin het ANP verkeert is simpel en ingewikkeld tegelijk. Simpel omdat het belang van het persbureau onomstreden is. Alle grote mediabedrijven zijn klant en ook voor de kleintjes heeft het ANP, sinds het opkopen van Novum Nieuws, een aanbod. Simpel is ook de constatering dat het financieel slecht gaat. Eigenaar vereniging Veronica moet al een paar jaar geld bijpassen. Dat komt omdat alle klanten minder zijn gaan betalen. En ANP draagt overnamekosten uit het verleden met zich mee.
En dan wordt het ingewikkeld. Hoe komt het dat het ANP, een monopolist op snel en accuraat nieuws, niet een prijs kan realiseren waarmee een nette winst wordt gemaakt?
Een deel van het antwoord is, dat er minder grote mediaklanten zijn. Eigenlijk nog maar een handvol. Met de Persgroep, de publieke omroep, TMG en Sanoma als grootsten. Die klanten hebben moeite hun omzet op peil te houden en dwingen het ANP tot lagere prijzen. Dat doen ze door te dreigen zelf een nieuwsdienst op te zetten, met name de Persgroep en TMG. Dat spel is nu in zijn eindfase gekomen. Want blijven korten op het ANP kan natuurlijk niet.
Een oplossing is, zoals De Jong suggereert, er een staatsbedrijf van te maken. Ik gok er op dat de Persgroep en TMG dat nooit laten gebeuren. Een andere optie is dat de dagbladen weer aandeelhouder worden van het ANP. Dan kunnen ze in elk geval nog beter op de kosten letten. Of het ANP gaat zich als een echt bedrijf gedragen. En verhoogt de prijs . Weglopen mag, maar zelf doen is misschien toch net iets ingewikkelder dan inkopen.
Praat mee