mgm nvj maart

— vrijdag 29 juli 2011, 10:00 | 0 reacties, praat mee

‘U bent een verraadster en een hoer. Hoogachtend,’

‘Ik haalde net een kuiltjesgraaf-apparaat uit mijn witte bestelauto en ik krijg nooit rekeningen voor motorrijtuigenbelasting. Vervolgens evoceerde ik (vermeende?) kuilen in de Noord-Limburgse bossen en kreeg ik weer eens Simon Wiesenthal matroos sensaties.’ (fax - april 2010) Laatste wijziging: 17 april 2014, 13:06

Elke redactie krijgt ze: faxen, brieven en e-mails van verdwaalden, mensen die vermalen worden door molens van vermeend onrecht en steun zoeken. En post van, laten we er geen doekjes om winden, verknipte figuren of ronduit onaangenaam volk.

Ik hou al jaren een mapje bij van de opvallendste hersenspinsels die Villamedia krijgt toegestuurd. Onze mailbak bevat verder een folder waarin we de bizarste mails opslaan. Het bewaren van rare mails is niet ongebruikelijk op redacties: nieuwssite NU.nl en techsite Webwereld publiceren tegen het eind van het jaar vaak een hilarische bloemlezing, die het waard is om naar uit te kijken.

Het is de hoogste tijd om de bijvangst van de afgelopen jaren eens te inventariseren. Het gebrek aan een directe opdracht ontbreekt in de meeste berichten. Dat de pers deelgenoot wordt van het onrecht is voor de meeste brievenschrijvers blijkbaar al genoeg.

Wat we toegestuurd krijgen varieert van papierwerk rond al jaren voortslepende jurdische geschillen en min of meer onschuldige gekte tot bedreigingen en onfrisse joden- en moslimhaat.

Zoals een brief rond het Persvrijheidsfonds waarin de schrijver bezweert ‘niet persoonlijk te willen worden’, om vervolgens met een citaat van de vermoorde cineast Theo van Gogh de oud-voorzitter uit te maken voor een Jood die je om een boodschap kunt sturen.

Of de stapels originele krantenknipsels die een onbekende ons toestuurt. Deze lezer van Volkskrant, Trouw en De Pers (afgaand op de kranten waar we knipsels van ontvangen) kiest stukken uit waar moslims maatschappelijk zouden worden voorgetrokken. Met zwarte en rode pen worden woorden als gezichtssluiers, mosskee, landverraderss, inssjallah, ssharia en imamms tussen de teksten geschreven, waarbij de dubbel-s een zwierige verwijzing naar het Schützstaffel-logo is.

Het beeld doemt op van een eenzame figuur aan de keukentafel, gewapend met blauwe en rode pen. Onbereikbaar voor mainstream politiek Den Haag, maar zó boos en tegelijkertijd ook zó bang. Het is een belangrijke reden waarom ik deze berichten niet wegmik. Ze hebben iets schurend triests en zijn ontroerend en verwerpelijk tegelijk.

De brandbrief van bezorgers van De Persgroep aan topman Christian Van Thillo, waarin wordt geklaagd over het gebrek aan thee of koffie en schone WC’s, is al even ontwapenend. Ik bewaar hem, omdat hij – o ironie – verkeerd was bezorgd.

Niet dat we geen ranzige brieven ontvangen. De best grappige kop boven het stuk is letterlijk de afsluiting van een reeks brieven aan FNV-topvrouw Agnes Jongerius, waarvan we afschriften ontvingen. De taal van deze brievenschrijver – met een onduidelijk juridisch geschil dat in de ruis van haat verloren is gegaan – nam recent zo’n duistere wending, dat ik twijfelde of het niet tijd werd aangifte te doen.

‘Ik hoop dan ook dat u zult worden getroffen door kanker’, gevolgd door wederom een welgemeend ‘hoogachtend’, schreef hij zonder ironie. Of ‘Ik wijs u erop dat mijn dreigementen aan uw adres heel serieus zijn’. Later volgde het omineuze ‘inmiddels heb ik uw huisadres weten te achterhalen’.

Het bleef daarna een tijdje stil, waarna een nieuwe brief werd bezorgd. De brievenschrijver bleek door de politie van zijn bed te zijn gelicht. Iets milder, maar op de langere termijn vermoedelijk enkel voorzien van meer brandstof, hervatte hij zijn missie.

De overeenkomst tussen alle berichten is trouwens het gebrek aan puntigheid: getypt of handgeschreven – veel brieven beslaan meerdere bladzijden. Brevity is the soul of wit, schreef De Bard al – en voor iedere briefschrijver valt er niets te lachen. Ze willen serieus genomen worden.

Soms worden de epistels aangevuld met faxen en rechterlijke uitspraken. Eén brief bevatte een hilarisch afschriftje van een advocaat die probeerde de zaak te lozen. ‘Ik heb nu enkele weken van u stukken gekregen. Ik begrijp dat u vindt dat u groot onrecht is aangedaan, maar ik heb in geen van de brieven iets gelezen waar ik als advocaat enige rol in kan spelen’, aldus de wanhopige jurist – die de afwijzing wijselijk i/o van een handtekening liet voorzien.

De handgeschreven faxen die met een regelmaat van één per week arriveren, zijn fascinerend, al valt er geen samenhangende roman uit de destilleren. Drama genoeg: een conflict met (een overigens ongooglebare) rechter, op het sterfbed van vader afhandig gemaakte huizen en boodschappen, héél véél exclusief en buitenzintuiglijk aan haar doorgegeven boodschappen.

Over de verblijfplaats van de ontvoerde meisje Maddie McCann bijvoorbeeld, de achtergronden van een onvoorstelbare reeks moorden in binnen- en buitenland (allemaal gepleegd in opdracht van de voornoemde rechter) en de exacte beweegredenen van Karst Tates, toen hij zijn Swift door Apeldoornse koninginnedagvierders joeg.

De brieven zijn soms David Lynch-scripts, waarbij de schrijfster in verleden tijd verhaalt over vakanties die nog moeten komen, over sprekende fotolijstjes en discussies met een echtgenoot, waarvan ik zelfs nu niet precies weet of hij wel bestaat of heeft bestaan.

Het is niet enkel kommer en kwel: sommige mails zijn alleen al vanwege hun onderwerp­regels het bewaren waard: dat didgeridoospelen helpt tegen snurken, giraffes die overstappen op duurzame soja, orang-oetans die zich opmaken voor de komst van Sinterklaas en het heerlijke ‘Vul hier uw onderwerp in’.

Verder ontvangen we paranoia-klassiekers rond chemtrails (besproeiing van aardbewoners gelijk onwillig onkruid), Bilderberg (wereldheerschappij door duistere krachten), gechloord drinkwater (en wat meer!?) en marteling-per-satelliet. Ik heb soms niet eens dekking op m’n mobieltje. Verder ontvangen we zorgen rond de dreiging van een megatsunami doordat in het Amerikaanse natuurpark Yellowstone de supervulkaan zal uitbarsten, gecrashte ufo’s, zonnevlekken en graancirkels en recent meldde een visionair dat elk telefoonnummer een code bevat. Dan Brown heeft het idee nog niet geclaimd, geloof ik.

Over boeken gesproken: per mail kregen we vorig jaar een levensverhaal opgestuurd van een naar Thailand uitgeweken oud-matroos. Villamedia uitgeverij, je weet maar nooit natuurlijk. Hoewel het in eerste instantie niet eens onaardig weg las, volgde al snel het (te) gedetailleerde verhaal van schrijvers’ ontknaping in een Oosterse hoerenbuurt. De, ahum, hoogtepunten uit het werkzame leven dat daarop volgde, bleken vrijwel exclusief uit hoerenbezoek te hebben bestaan.

Onlangs stuurde de matroos nog deze intrigerende foto van een dood paard op de armen van een vorkheftruck. De mail bevatte geen commentaar – wellicht een mij onbekend obscuur nautisch dreigement.


——-

Bekijk meer van

Tip de redactie

Logo Publeaks Wil je Villamedia tippen, maar is dat te gevoelig voor een gewone mail? Villamedia is aangesloten bij Publeaks, het platform waarmee je veilig en volledig anoniem materiaal met de redactie kunt delen: publeaks.nl/villamedia

Praat mee

Colofon

Villamedia is een uitgave van Villamedia Uitgeverij BV

Uitgever

Dolf Rogmans

Postadres

Villamedia Uitgeverij BV
Postbus 75997
1070 AZ Amsterdam

Bezoekadres

Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Factuurgegevens

Villamedia Uitgeverij BV
Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Contact

redactie@villamedia.nl

Redactie (tips?)

Chris Helt, hoofdredacteur

Marjolein Slats, adjunct-hoofdredacteur

Linda Nab, redacteur

Lars Pasveer, redacteur

Trudy Brandenburg-Van de Ven, redacteur

Rutger de Quay, redacteur

Nick Kivits, redacteur

Sales

Sofia van Wijk

Emiel Smit

Teddy van der Laan

Webbeheer

Marc Willemsen

Vacatures & advertenties

vacatures@villamedia.nl

Bereik

Villamedia trekt maandelijks gemiddeld 120.000 unieke bezoekers. De bezoekers genereren momenteel zo’n 800.000 pageviews.

Rechten

Villamedia heeft zich ingespannen om alle rechthebbenden van beelden en teksten te achterhalen. Meen je rechten te kunnen doen gelden, dan kun je je bij ons melden.