Roelof Hemmen wil geen afzeikradio

Welke rol speelt jouw personality in het programma?
Hemmen, Lachend: ‘Ik vind mezelf niet zo’n persoonlijkheid, eerlijk gezegd. We hebben over verschillende namen gedacht, en dit is het geworden. Het streelt mijn ijdelheid, maar de inhoud is gebaseerd op wat wij – de redactie – met z’n allen interessant vinden. We maken het vanuit onze eigen onderbuik. Het gaat over wat ons raakt, wat wij belangrijk vinden. En daarbij proberen we niet te voor de hand liggende keuze’s te maken.

Een vriend van de show is bijvoorbeeld Remko de Boer, deskundige op het gebied van energie. Dat vinden we als redactie belangrijk. Maar het kan ook zijn dat ’s werelds beste vrouwelijke bartender Tess Posthumus een gave cocktail komt mixen. Want we houden ook van trends op het gebied van cultuur en eten. De goede dingen van het leven. En van mensen die avonturen beleven waarover je je kunt verbazen of waarmee je je kunt identificeren. We nodigen gasten uit die wel zelf aan de keukentafel zouden willen hebben.’

Krijgt het daarmee een lichtvoetige toon? Of toch meer die van een scherp actualiteitenprogramma?
‘We willen niet dat het lichtvoetig wordt. Het is een achtergrondprogramma, geen lifestyleprogramma. Maar ik ben geen Sven Kockelmann, en dat wil ik ook niet zijn. We benaderen gasten vanuit een respectvolle nieuwsgierigheid, met een optimistisch kritische toon. We zeiken ze niet af.

In essentie vind ik dat journalistiek wel wat constructiever mag zijn. Het hoeft niet altijd zwaar en kritisch. Het mag ook wel eens persoonlijk of grappig worden. Frénk van der Linden heeft ons journalisten ooit mooi omschreven als scherpschutters die boven in een boom zitten en schieten op alles wat beweegt. Misschien is het hoogdravend van me, maar ik vind dat we de verantwoordelijkheid hebben om meer te doen dan alleen te laten zien wat niet deugt, en dat te bekritiseren met onze beperkte kennis. We mogen best iets nederiger zijn. Mensen die ergens verstand van hebben of verantwoordelijkheid dragen ondervragen over hun rol en waarom ze doen wat ze doen. Dat vind ik interessanter dan politiek gezever of altijd maar de schuldvraag stellen.’

Was het daarom dat je in mei besloot te vertrekken bij RTL Nieuws; de angst alleen maar die scherpschutter te zijn?
‘Die scherpschutter geeft een mooi beeld van de journalist die ik niet wil zijn, al is de werkelijkheid natuurlijk iets genuanceerder. Ik zit nu 32 jaar in de journalistiek. Ik begon bij de Zoetermeersche Courant en zat mijn hele werkende leven op het harde nieuws. Maar er is veel meer achter de frontlinie. Daar wil ik het over hebben. Het nieuws over de zoveelste kernproef van Noord-Korea? Het zal wel. Ik wil erover horen van mensen die er geweest zijn, die er verstand van hebben. Daar krijg je bij een nieuwsrubriek weinig kans voor. Dat gaf voor mij de doorslag om na 23 hartstikke mooie jaren bij RTL te vertrekken. En dat ligt niet aan RTL, dat ligt aan mij. Wat ik nu doe, past beter bij me. ’

Je mist het harde nieuws niet?
‘Ik heb geen seconde spijt gehad van mijn vertrek. Ik ben goed weggegaan bij RTL. Alles is precies zoals het moet zijn.’

En als ze je bellen voor HEMMEN op tv?
‘Ja ehm…dat weet ik eigenlijk niet. We maken straks tien uur per week een radiotalkshow. Dat knalt door. Ik weet niet of televisie dezelfde intensiteit kan geven. Meer bereik, dat wel misschien, maar dat interesseer me niet meer. Het gaat erom wíe je bereikt. Ik zou zeker gaan praten als ze bellen, maar ik vraag me af of het zou kunnen tippen aan de radio.’

Je zei bij je vertrek ook ruimte te willen maken voor andere dingen. Wat gaan we daarvan zien?
‘Radio is nu wel zo’n beetje mijn professionele bestaan. Ik ben bij BNR bezig om een serie podcasts te ontwikkelen – daar geloof ik heel erg in. Met een van de vaste gasten van mijn programma, technologisch futuroloog Richard van Hooijdonk, denk ik na over een theaterprogramma. Of we de toekomst in het theater kunnen brengen. En ik wil meer tijd maken voor de goede doelen waar ik ambassadeur voor ben. Voor KWF, de Maag Lever Darmstichting en Terres des Hommes. Ik wil projecten doen waar iets goeds uit voortkomt. Dat leidt tot veel kopjes koffie en leuke gesprekken. Het is een interessante verkenning van wat Roelof eigenlijk allemaal kan doen. Daar heb ik nu de ruimte voor. Het is onzekerder, maar dat is ook wat ik zocht.’