In memoriam Joost Karhof (1969-2017) De ‘oogappel’ van de oud-collega’s van Omroep West

Vandaag is in Den Haag het afscheid van radio- en televisiepresentator Joost Karhof. De 48-jarige Hagenaar overleed op Tweede Kerstdag. Joost was in dienst bij omroep NTR en presenteerde op televisie onder meer Nieuwsuur, Kunststof TV en de Grote Geschiedenis Quiz. Luisteraars van Radio 1 kennen hem als plaatsvervangend presentator van Nieuws en Co. Maar Joost was ook lange tijd werkzaam bij Omroep West. Van 1992 tot 2000 was hij als verslaggever en presentator aan de regionale omroep verbonden. Op deze dag van het afscheid schrijven twee oud-collega’s een In Memoriam.
‘Een tof mens.’ ‘Onze oogappel.’ ‘Zeer gedreven.’ ‘De overtreffende trap van sympathiek.’ ’Bij een zondagskind als Joost is de dood zó onwerkelijk.’
Het zijn enkele van de talloze ‘soundbites’ die op de pikzwarte avond van Tweede Kerstdag rondgaan tussen collega’s en ex-collega’s van Omroep West. Joost als trending topic en bovenaan ‘101’ op Teletekst… Zo onwerkelijk. Het verpletterende nieuws over zijn overlijden, op 48-jarige leeftijd, maakt emoties los én roept herinneringen op aan het decennium dat Joost werkzaam was bij Radio (later: Omroep) West.
Joost is sinds 1992 als sportredacteur aan Omroep West verbonden. Daarvoor werkt hij als sportjournalist bij de Voorburgse Courant, Dagblad Het Binnenhof en studeert hij rechten in Leiden. Vervolgens, tot 2000, werkt hij als politiek verslaggever bij de nieuwsredactie en chef van de Haagse redactie van West, waar hij de basis legt voor zijn overstap naar ‘Hilversum’. Kenmerkend voor Joost: bij elke reünie van West-sportverslaggevers is hij van de partij. Zonder grootspraak, vol belangstelling in anderen. Gewoon, als ‘ouwe sportknar’ van West. Bij het afscheid van Joost laten (oud-)Westers hun herinneringen en gedachten gaan. Een korte bloemlezing:
Joost was ‘talentvol en uitermate kundig’, klinkt het alom. ‘Hij was vooral een goede gast! Of op z’n Haags: ‘Un wereldgauzâh!’ (Ex-)collega’s roemen zijn zorgvuldigheid: ‘Altijd nog even telefonisch checken of alles inderdaad geregeld was, er werd niets aan het toeval overgelaten.’
De dood en Joost - die horen in het geheel niet bij elkaar. Dat is zeker. Het is ook wat doorklinkt in de herinneringen: ‘Joost, ons zondagskind.’ En natuurlijk zijn vakkundigheid. Als vragensteller (google maar op Ceteco-affaire), als presentator, ‘Joost… misschien wel het beste wat Radio West Sport ooit journalistiek heeft voortgebracht. Maar belangrijker: een aardige, charmante kerel. Gewoon, een slimme, aardige kerel. Altijd zichzelf gebleven, mede mogelijk gemaakt door z’n enorme charisma en sterke persoonlijkheid.’ Iemand die je nog lang niet wilt missen. Om vele redenen was Joost de oogappel van West en Westers.
‘Joost was een lieve man. Toen ik veel met hem samenwerkte was hij chef van de Haagse redactie. Hij werkte zich rot, van hem kwamen er altijd een paar stevige onderwerpen die goed waren. Daarbij was hij ontzettend aardig, ik kan me niet herinneren dat hij ooit lelijke dingen zei over collega’s of zo.’
Zijn debuut als (radio-)presentator, midden jaren ’90, schetst Joost ten voeten uit. ‘De vaste presentator van Radio West Sport meldt zich kort voor een lange uitzending ziek. Paniek. Wie moet er nu presenteren? Met ogenschijnlijk gemak en vertrouwen kruipt Joost - eigenlijk toen nog een broekie - achter de microfoon. De eerste keer een lange uitzending. Hij doet dat meteen professioneel, bijna achteloos. Heb toen geen zenuwen door zijn stem horen doorklinken. Met terugwerkende kracht was ik getuige van de doorbraak van een groot presentatietalent! Nu veel te jong het zwijgen opgelegd.’
Rob Langeveld (voormalig chef-sport/chef-nieuws Radio West) en Henk Ruijl (waarnemend hoofdredacteur Omroep West)
Praat mee