Gemengde reacties op plan Radio 1

Onvermijdelijk is dan dat een coördinerend team of hoofdredactie de leiding neemt. Een heet hangijzer bij de publieke omroepen, maar een aantal programmamakers kwam tijdens de bijeenkomst zelf al met die suggestie. De NPO (Nederlandse Publieke Omroep) wil die taak niet op zich nemen. De omroepen zouden daar zelf een oplossing voor moeten bedenken.

KlaasJan Baas, eindredacteur bij de EO, ziet een aantal positieve elementen in het plan. ‘Bijvoorbeeld dat we niet meer allemaal ons eigen reservaatje hebben, maar de hele dag bijdragen aan elkaar kunnen leveren. Het moeilijkst is de vraag: wie beslist wat wanneer wordt uitgezonden? Wat wordt de kleur van de hoofdredacteur? Verder ben ik bang dat de gezamenlijkheid leidt tot een grijze massa. Uit onze omroephuizen komt nu juist veel creativiteit voort.’

Giselle van Cann, adjunct-hoofdredacteur van NOS Nieuws, bestrijdt dat samenwerking de programma’s ‘plat’ maakt: ‘Je kunt dan juist de hele week uitpakken met mooie bijdragen.’ Het plan heeft wel grote gevolgen voor de NOS, omdat die niet meer het alleenrecht krijgt op de nieuwsblokken. ‘Maar de luisteraar is erbij gebaat als we nieuws, opinie en achtergrond dichter bij elkaar brengen. Daar valt wat mij betreft dus over te praten.’

TROS-presentator Kees Boonman heeft ook een ‘positieve grondhouding’ ten aanzien van het plan. Maar hij is sceptisch over de steun van omroepbesturen die zich juist moeten profileren. ‘Programmamakers mogen wel willen samenwerken. Maar als directies dat niet willen, leidt verzet nergens toe. Ik heb genoeg ervaring op het gebied van samenwerking in Hilversum om dat te weten.’

De KRO is inderdaad geen voorstander van één Radio 1, meldt de woordvoerster desgevraagd. ‘Het staat haaks op het regeerakkoord en de afspraken die met de Raad van Bestuur zijn gemaakt. Er zou bezuinigd worden op de NPO (Nederlandse Publieke Omroep) ten faveure van de omroepen.’

Volgens VPRO-hoofdredacteur radio Gerard Walhof is deze conclusie te voorbarig. ‘De NPO heeft aangegeven zelf te bezuinigen, maar veel verder zijn we nog niet.’ Walhof is noemt de gezamenlijkheid een interessante gedachte. Maar hij is benieuwd naar de financiële invulling van het voorstel. Ook bij de organisatie zet hij kanttekeningen. ‘Stel dat een omroep een item over Sierra Leone wil uitzenden vanwege de journalistieke urgentie. Kan de hoofdredactie dan besluiten daar een sportflits over handbal voor in de plaats te zetten?’

Henk Hagoort, voorzitter Raad van Bestuur (NPO) geeft toe: ‘Aan de voorkant ziet het borduurwerk er mooi uit. Maar aan de achterkant zal het nog ingewikkeld worden. Ik vind het een heel goed idee om Radio 1 overdag uit de veilige hokjes van de afgebakende programma’s te halen. Maar daar is wel een coördinerend team of hoofdredactie voor nodig, los van de NPO.’ Gezamenlijke huisvesting hoort daar bij. ‘Niet op één grote redactie met 300 journalisten. Maar wel zo dat ze elkaar beter kunnen vinden.’

Over de missiedrift van de omroepen zegt Hagoort: ‘Dit plan is niet bedoeld om profilering de kop in te drukken. Als de KRO of de TROS een mooie bijdrage heeft in een andere uitzending moet hun naam zeker worden genoemd. Bovendien kunnen ze zich ’s avonds en in het weekend profileren.’

Volgens Hagoort is de volgende stap: één of twee toekomstscenario’s maken en de specialisaties van alle betrokken omroepen inventariseren. Hij wil er druk achter zetten dat het plan met ingang van het nieuwe seizoen (1 september 2011) ingaat. Maar met of zonder pressie: de uitvoering blijft de verantwoordelijkheid van de omroepen.