Elodie Kint naar Antilliaans Dagblad

De keuze voor haar stageplek werd destijds ingegeven door het verlangen om gewoon eens een tijdje op een tropisch eiland te wonen. Maar al tijdens haar rit vanaf het vliegveld realiseerde ze zich dat Curaçao zoveel meer gezichten heeft. ‘Het is niet alleen maar de mooie blauwe zee, leerde ik al snel. Het is ook een ontwikkelingsgebied met slecht onderhouden wegdek en droge natuur. Het is er crimineler en corrupter dan wij in Nederland gewend zijn. Des te groter is de uitdaging om daar mijn draai te gaan vinden. Op persoonlijk vlak en als journalist. Ik kijk ernaar uit om me onder te dompelen in de cultuur, Papiaments te gaan leren.’

Het idee om voor onbepaalde tijd naar het buitenland te vertrekken, speelde sinds haar afstuderen door haar hoofd. Nu haar tweejarige contract bij de PZC afliep, werd het tijd om er werk van te maken. ‘Ik kon nog wel bij andere kranten van de Persgroep blijven. Maar ik ben 23, ik heb geen eigen huis, ben niet gesetteld. Ik kan er nu nog gemakkelijk tussenuit piepen. Ik wil niet op mijn zestigste denken: had ik het maar gedaan.’