Dirk Buwalda (1947-2009)
Je had geluk als je met Dirk Buwalda op reis mocht. Twaalf uur in een vliegtuig naar Afrika, 24 uur in een auto onderweg naar Scandinavië of Schotland, vier dagen over hobbelige zandwegen in Malawi , uren lang filosoferen over de wereld, over vrouwen, over de liefde, over kunst, over literatuur, over wijn, over eten, over fotografie. Dirk had afgewogen meningen over de wereld om hem heen, de wereld die hij bekeek, vastlegde met zijn camera, levend maakte met zijn teksten, een wereld waarover hij uren kon vertellen.
Dirk de toeschouwer, die gevoelig was voor echte emoties , ze vast probeerde te leggen in zijn werk. Dirk de denker, voor wie elke foto een gedicht of een schilderij moest zijn. Dirk de schrijver, die zijn woorden koos als een kok zijn ingrediënten. Dirk de regisseur, die de wereld om hem heen graag zelf wilde vormgeven. Een leven, samengevat in drie boeken, zoals hij het zelf kort voor zijn dood uitdrukte. Hoogtepunten uit een indrukwekkend oeuvre.
Buwalda’s carrière begon bij Panorama. Hij reisde over de hele wereld. Voor Holland Herald en Plan International. Hij legde jarenlang elke beweging vast van het Nederlands Danstheater. Hij maakte indrukwekkende reportages, onder meer na de nieuwjaarsbrand in Volendam. Materiaal waarmee je een boekenkast kunt vullen, een boekenkast boordevol bewondering, verbazing en respect. Buwalda’s persoonlijkheid en karakter spreekt uit elke foto die hij heeft gemaakt. Zijn respect voor andere mensen, vooral de kwetsbaren in de samenleving. Zijn gevoel voor esthetiek. Bij Dirk lag het bestek naast je bord altijd in het gelid. Hij maakte zich er nooit makkelijk van af. Dirk regisseerde tot het laatste moment. Hij laat een oeuvre boordevol verhalen na. Dirks verhalen.
Het werk van Dirk Buwalda is meermalen tentoongesteld op het Fotofestival Naarden, in Muziektheater Amsterdam, Saitama Art Gallery, Tokio.
Dirk Buwalda won negen keer de eerste prijs bij Zilveren Camera in de periode 1982-1997; tweede (1979) en derde prijs (1997) bij World Press Photo. Hij kreeg de Lucas Ooms Fonds prijs in 1978, en Stichting Slachtofferhulp/Canon prijs in 2003.
Sak van den Boom
