De schaarste aan publiek

Misschien is het wat stereotype, maar je kunt alleen al aan de deelnemers van het grootste nieuwe media-evenement ter wereld zien dat tijden veranderen. Zeker 40% is vrouw, en de enorme congreszalen worden gevuld met juristen, designers en journalisten. Tip voor de thuisblijvers, de mediatrends voor de komende jaren kun je goed aflezen aan het programma van SXSW. Veel panels gingen over de mobiele platforms en Apple wist dat prachtig te illustreren door de halve stad in de rij te laten staan voor een iPad2. Hippe startups verwachten nog steeds veel geld te halen uit locatiegebaseerde services, sites met landkaartjes en hyperlokale advertentiemodellen.

De belangrijkste nieuwe trend was misschien dat games nu echt lijken door te breken als convergentiemedium. Natuurlijk is de gamesector al enorm groot en een economisch gerespecteerde branche. Met name de TV-bonzen zien de komende jaren brood in aangehechte games om de aandacht vast te houden en de adverteerder te bedienen. Maar het is niet slechts een product. Game-elementen worden steeds vaker gebruikt om het leven gemakkelijker te maken, zoals bij het kopen van een boek of de discipline in de lichaamsbeweging. De term ‘Gamification’, het toepassen van gameplay, zal ongetwijfeld ook de journalistiek gaan raken (zie ook mijn vorige column).

Allemaal belangrijke ontwikkelingen, en voor wie zich vijf dagen onderdompelde in de discussies was het mogelijk een grotere lijn te ontdekken. Voor het eerste in de geschiedenis is media eigenlijk alomtegenwoordig en geen schaars goed meer. De wereld begint zich steeds meer te realiseren er een overvloed aan zenders is, maar dat het publiek wel schaars is. Er is een grens aan de ‘eyeballs’ die je kan bereiken. Dat betekent automatisch dat niet iedereen zich op de werelddominantie kan storten. Ten opzichte van een aantal jaren geleden was er in Austin een groeiend besef dat het niet alleen maar gaat om bereik, om kwantiteit. Twee miljoen volgers op Twitter is allemaal leuk en aardig, maar wat ga je met die mensen doen?

Of het nu een discussie over ‘het tweede scherm’ was, of een workshop over webisodes, marketeers en makers werken steeds vaker samen om een campagne neer te zetten, maximale impact voor een duidelijk omschreven doelgroep. Het integraal meten van de effectiviteit van sociale media was dan ook een hot item, de softwarepakketten vlogen je om de oren.

Voor de media breekt het decennium van het realisme aan. Geen vage succesverhalen over onverwacht bereik, maar echt zaken doen. Niet alleen schitterende vergezichten maar ook meetbare resultaten en oog voor detail. Aan grote ideeën en bewegingen is de komende jaren geen gebrek, het is echter mijn stellige overtuiging dat de professionaliteit van het luisteren naar de doelgroep meer aanzien gaat krijgen. Techniek, distributie, gadgets, het zijn slechts middelen om hen aan te spreken en te activeren. Dat betekent in Austin meestal: hun creditcard te laten pakken,  ‘monetizing’, want we zijn wel in de VS.

Luister naar mijn audiobijdragen uit Austin

Bekijk de uitgebreide weblog van de Nederlandse delegatie in SXSW