Christian
Ik hou niet van stukken waarin men in de eerste zin de uitdrukking ‘I told you so’ gebruikt, maar toch: ‘I told you so’. Jaren geleden adviseerde ik op deze eigenste plek mijn Nederlandse PCM-collega’s om niet voor Apax te kiezen maar voor de Vlaamse Persgroep. Maar ze hadden liever een anonieme financier die zich niet bemoeide met de redacties dan een Belg die hen zou komen vertellen hoe ze betere kranten konden maken. Apax enige bijdrage bleek achteraf het vakkundig leegroven van het bedrijf. Dankzij die keuze heeft Christian van Thillo vandaag een pak minder betaald voor PCM dan hij toen op tafel zou moeten hebben gelegd.
Jullie weten duidelijk niet wat van hem te denken: is hij zowat de laatst overgebleven uitgever die nog gelooft in de toekomst van de papieren krant, of is hij een brutale saneerder die overal waar hij binnenkomt één op vier redacteuren buitenzet?
Wel, beide, en tegelijk niet één van de twee. Van Thillo heeft zijn model gebaseerd op een multimediale aanpak: hij legt niet al zijn eieren in één mand, maar zet in op verschillende mediatypes. Doen de kranten het een jaartje minder, dan zullen de weekbladen het wat beter doen, en zoniet dan toch misschien wel de radio of het tv-station. Maar het klopt dat de gedrukte krant zijn eerste liefde en grootste passie blijft, waarover hij desnoods dagenlang kan praten.
Een kille saneerder? Als het moet, zeker. De cijfertjes moeten zwart zijn, niet rood. Daarover wordt niet gemarchandeerd. Mensen waarvan iedereen op een redactie zich afvraagt wat ze daar eigenlijk doen, maar die men uit mededogen liet zitten, hebben weinig overlevingskans. Als je kiest voor een steengoede regionale krant, moet je buitenlandredactie niet even groot zijn als die van NRC Handelsblad. En omgekeerd.
Maar tegelijk is hij ook niet te beroerd zwaar te investeren: de redactie van Het Laatste Nieuws groeide onder hem van 120 naar bijna 200 mensen, die van De Morgen van 60 tot bijna 100. Daar wil hij er nu 26 van weg, omdat de cijfers door instortende advertentie-inkomsten dieprood kleuren. Maar op een briefje: het zullen er niet zoveel worden. Daarvoor heeft hij te veel hart voor kranten.
Praat mee