Een van de kortere verhalen van Roald Dahl gaat over de angstige bevalling van een Duitse vrouw. De vorige drie kinderen die ze baarde, waren allemaal gestorven. Dahl zorgt dat je als lezer meeleeft, hopend dat dit kindje alsjeblieft wel gezond ter wereld komt. Gelukkig: het jongetje leeft. Op dat moment in het verhaal spreekt de dokter voor het eerst de moeder aan bij haar naam: Frau Hitler, hoe gaat dit jongetje heten? Haar antwoord: Adolf.
Zo zitten ook de schilderijen van de Belgische kunstenaar Luc Tuymans (1958) in elkaar. Zijn fletse beelden zien er vrij onschuldig uit. Maar dat is bedrog. De niet zelden sinistere clou kun je soms uit de titel halen, vaker nog moet je een zaaltekst of catalogus raadplegen. Dat laatste is niet zo moeilijk. Bij Tuymans’ eerste retrospectieftentoonstelling in Brussel heeft de museumwinkel al negen verschillende boeken over zijn werk. Dat is niet zomaar. Brussel is de eindstop van een tentoonstellingstournee door Amerika. Daar werd Tuymans door velen ontvangen als de grootste Europese schilder van nu – eindelijk een man die onze wereld begrijpt en die nog weet te verbeelden ook.
Lees verder: http://www.sandrasmets.nl/schilderkunst/luc_tuymans.htm