Redactie Zilt magazine besluit unaniem de stekker eruit te trekken, ondanks gezonde bedrijfsvoering
Na twaalf jaar en 157 nummers van Zilt kondigt de redactie het laatste nummer van het gratis digitale zeilmagazine aan. Woensdag 29 mei verschijnt het laatste reguliere nummer, eind juni volgt in nummer 159 het definitieve afscheid. Het einde van het maandblad heeft echter niets te maken met gebrek aan geld, een dalend abonneebestand of minder advertentie-inkomsten, zoals bij veel bladen tegenwoordig het geval is. Juist verre van, zegt mede-oprichter Ruud Kattenberg.
Zilt magazine werd in maart 2007 opgezet als een initiatief van Laurens van Zijp, Sjors van der Woerd en Ruud Kattenberg. “Zilt ontstond nadat wij lange tijd deel uitmaakten van de redactie van het tijdschrift Zeilen. Toen dat van een kleine zelfstandige uitgever overging naar Sanoma heeft ieder van ons, op zijn eigen moment, besloten een andere weg te kiezen.”
Het drietal bracht het bescheiden startkapitaal zelf op en tot op de dag van vandaag hebben ze geen investeerders of verplichtingen aan financiers. De inkomsten komen volledig uit advertenties. Na een moeizaam begin zorgde dat volgens Kattenberg zeker de laatste jaren voor een gezonde bedrijfsvoering waarbij redactie en externe auteurs een marktconform honorarium ontvingen.
In de loop der jaren heeft het digitale magazine een trouwe lezersgroep van 24.000 mensen opgebouwd. Maar 158 nummers later is er nog steeds dezelfde kleine redactie die het blad maakt als bij de start. “Twaalf jaar later zijn wij nog altijd gezamenlijk eigenaar en vormen wij ook gedrieën de redactie.” Die redactie bestaat verder nog uit een aantal freelancers, die ook al vanaf het eerste nummer aan het magazine verbonden zijn, meldt Kattenberg. Maar na al die tijd trekt het maken van Zilt toch een zware wissel op het leven van de redactieleden, zo hebben ze ook hun lezers laten weten.
“Het maken van een professionele uitgave met zo weinig mensen, zorgt voor grote onbalans in ons professionele en persoonlijke leven. Dat die zich nu nadrukkelijker laat voelen dan voorheen, heeft ongetwijfeld ook te maken met onze status van 60-plussers.” Het besluit om te stoppen is dan ook unaniem genomen.
Er zijn nog diverse pogingen gedaan om het blad voort te zetten. “Het was onze wens om jongere collega’s te vinden die het stokje van ons konden overnemen. We zijn er echter niet in geslaagd om mensen te interesseren om dat onder dezelfde onzekere condities te doen als wijzelf. Dat het aantal kandidaten binnen onze niche beperkt is, zal daar zeker een rol bij hebben gespeeld.”
Volgens Kattenberg is er ook nog gespeeld met de gedachte om de lezer te laten betalen voor Zilt. “De belangrijkste overweging om dat niet te doen, was de overtuiging dat het ons vrijwel zeker een flink deel van onze lezers had gekost. We waren bang dat zoiets onze advertentietarieven dusdanig onder druk zou zetten, dat het ons voortbestaan kon bedreigen.”
Daarnaast hebben ze ook onderzocht of andere partijen het magazine konden voortzetten. “Daaruit bleek dat ons bescheiden bedrijfs- en verdienmodel niet past in de economische overwegingen van conventionele uitgevers. Die gesprekken maakten ons ook duidelijk dat het dna van Zilt en dat van onszelf onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. Omdat wij te zeer hechten aan het magazine dat wij maakten, hebben we daarom besloten dat ons eigen stoppen ook onherroepelijk het einde van Zilt betekent”, aldus Kattenberg.
Toch voelt het goed om dat besluit te nemen. “Het is zeker niet de meest lucratieve oplossing maar wel een die een mooie herinnering aan een heel bijzonder magazine garandeert. We realiseren ons dat het bijzonder is om, in het huidige medialandschap, ook die beslissing eigenzinnig en zelfstandig te nemen.”
Of de redactie nu zelf voor het ruime sop kiest? Kattenberg: “Inderdaad spelen onze eigen boten een belangrijke rol in onze verdere plannen. Maar daarnaast zullen we ook op een meer gedoseerde manier in de media actief blijven.”
Praat mee