Nieuwe Moesson wil generaties verbinden

Moesson heeft geen complete gedaanteverwisseling ondergaan, maar het tijdschrift is in vorm zeker een stuk opgefrist, vooral qua typografie. Ook krijgt Moesson extra pagina’s; Boon wil, zo vertelde ze al eerder, meer ruimte maken voor journalistiek. Belangrijk daarbij is dat ze meer de verbinding wil zoeken tussen de oude generatie en diens ervaringen uit vroegere tijden, en de jeugd.

Dat zien we terug in nieuwe rubrieken, zoals in ‘Anak Moesson’, een soort vriendenboekje waarin kinderen vertellen wie ze zijn, en wat hen Indisch maakt. Brent (11) is nog nooit naar Indonesië geweest, maar zou wel graag een keer willen. ‘Het is mijn familieland.’

Lees ook: Vivian Boon nieuwe hoofdredacteur van Moesson; titel na jaren weer terug in de familie.

Ook in de fotorubriek van Astrid Alling worden de generaties met elkaar verbonden. Alling studeerde afgelopen jaar af aan de fotovakschool met het project ‘Herinnering aan een moederland’, waarvoor ze typisch Indonesische schilderijen, zoals die in de jaren ’70 in elke Indische huiskamer hingen, en hun eigenaars fotografeerde. ‘Voor hen is het schilderij een soort jeugdherinnering’, zegt Alling. ‘Iets wat ze nog herkennen van vroeger.’ Dat wilde ze vastleggen, nu het nog kan. ‘Al die verhalen zijn langzaam aan het verdwijnen.’ Verhalen waar ze tot voor kort nooit zo mee bezig was. ‘Je bent Indisch of je bent het niet.’ Maar waar ze door de fotografie toch steeds meer belangstelling voor kreeg. ‘Ik ben nu wel meer bezig met het verleden dan vroeger. Ik ben er meer over gaan lezen en ook meer vragen gaan stellen aan mijn moeder.’ Elke maand publiceert Moesson vanaf nu één van haar portretten.

Kortom: Moesson is niet meer alleen het blaadje van opa en oma. Om het verder kracht bij te zetten wordt later dit jaar de website nog onderhanden genomen - nu is het alleen nog een shop - en wordt het ook mogelijk een digitaal abonnement op het magazine af te sluiten. Dan kan de jubilerende titel weer jaren vooruit.