‘Freelancers zijn er niet alleen om gaten te vullen’
De beste verhalen loop je soms gewoon tegen het lijf. Zo ging het ook bij Ivo van Woerden. Toen hij voor Vrij Nederland werkte aan een serie over de tabakslobby bleef hij net wat langer hangen bij tabaksverkoper Evers uit Hillegom. Die vertelde hem over zijn zoon Marc, een verstandelijk beperkte jongen die ondanks zijn handicap goud bij elkaar zwom op de 100 meter rugslag bij de Paralympische Spelen in Londen in 2012.
Niet gek voor een jongen waarvan de artsen dachten dat hij nooit zou kunnen praten of zelfstandig naar het toilet zou kunnen. ‘Ik vond het raar dat niemand dat verhaal tot nu toe had opgeschreven’, aldus freelancer Van Woerden. ‘Je zou denken dat die jongen met zijn gouden medailles bij alle sportprogramma’s aan tafel zou zitten. Maar kennelijk is er maar weinig interesse in de Paralympics.’
Dus ging Van Woerden zelf met het verhaal aan de haal. En niet zonder succes. Eind augustus leverde de reconstructie ‘The Great Marc Evers’ Van Woerden de Gouden Freelancer op, een door freelancerscollectief Bureau Wibaut in het leven geroepen prijs voor de beste freelance productie van het jaar. ‘Het is goed dat er zo’n prijs is. De Gouden Freelancer laat zien dat freelancers ook kwaliteit kunnen bieden. En dat we er niet alleen zijn om gaten te vullen.’
Met zijn longread – een artikel met een leestijd van ongeveer een uur dat wel wat weg heeft van een miniboek, inclusief foto’s en luisterboek – wist Van Woerden volgens de vakjury te vertederen. ‘Dat komt vooral door de ouders van Marc. Zij hebben vanaf zijn tweede een gedetailleerd dossier over zijn leven bijgehouden. Daar kon ik voor mijn verhaal rijkelijk uit putten.’
De keuze om voor een longread te gaan was volgens Van Woerden snel gemaakt. Als fervent lezer wachtte hij iedere maand op de nieuwe publicatie van Fosfor, dat in Nederland dergelijke lange verhalen digitaal uitgeeft. In een krant of tijdschrift had Van Woerden nooit de ruimte gehad die hij nodig zou hebben. ‘Ik had er wel een papieren boek van kúnnen maken, maar er had niet genoeg ingezeten om de lezer er ook 300 pagina’s bij te houden. In zo’n geval is een longread ideaal.’
Praat mee