— vrijdag 17 december 2010, 09:00 | 0 reacties, praat mee

De Belgen zijn definitief ‘uit’ in 2011, maar wat is ‘in’?

Inmiddels zijn er zoveel succesvolle Belgen in de Nederlandse media actief, dat hun positieve effect wel over zijn hoogtepunt heen moet zijn. Zonder uitzondering leren ze de dome Ollanders dat ze meer nadruk moeten leggen op de organisatie, verpakking en verkoop van al het fraais dat wordt gemaakt. Die boodschap is nu wel overgekomen. Laatste wijziging: 18 maart 2014, 12:40

Inmiddels zijn er zoveel succesvolle Belgen in de Nederlandse media actief, dat hun positieve effect wel over zijn hoogtepunt heen moet zijn. Zonder uitzondering leren ze de dome Ollanders dat ze meer nadruk moeten leggen op de organisatie, verpakking en verkoop van al het fraais dat wordt gemaakt. Die boodschap is nu wel overgekomen.

De kijkcijfers geven nog geen aanleiding tot ongerustheid, de inhoud wel. Na vijf jaar is de verrassing er wel af. Te vaak dezelfde gasten. Het programma is te veel de stamkroeg van Matthijs van Nieuwkerk geworden. Op weg naar huis pakt hij nog een biertje met wat vrienden en neemt de dag door. Dat is uiteindelijk niet verrassend genoeg.

Sociale netwerken als Facebook worden nu al vaker gebruikt om het web over te surfen dan Google. Je vind relevantie informatie via je eigen netwerk. Als bovendien steeds meer informatie achter een betaalmuur verdwijnt, neemt de functie van Google verder af. De gigant moet bijdraaien. Gelukkig voor Google hebben ze daarvoor nog even de tijd en vooral heel veel geld.

Na twee ronden van innovatiesubsidies via het Stimuleringsfonds voor de Pers is er nog een kwart van geld over. Het Stimuleringsfonds zegt dat er niet één idee is waarvan ze het gevoel hebben ‘dit gaat het worden’. Als innoveren alleen betekent ‘van je fouten moet je leren’, dan werkt de regeling. Anders niet.

Het leek even ‘in’ in Hilversum met de komst van de nieuwe actualiteitenrubrieken. De omroepen moeten weer een eigen geluid laten horen. Maar de programma’s waren nog niet op de flatscreen of minister Van Bijsterveldt liet weten dat het aantal omroepen terug moet van 22 naar 8. Nu is het eenvoudiger het verschil tussen 8 omroepen te zien dan tussen 22, maar voorlopig gaat Hilversum op zoek naar samenwerking.

Zolang het van bovenaf is opgelegd, is het gedoemd te mislukken. In de Tweede Kamer wordt gezegd dat samenwerken tussen regionale media een goede zaak zou zijn en direct kruipen directie en hoofdredacties van regionale omroepen en dagbladen bij elkaar. Ze ruiken subsidie en de kans op kostenbesparing. Vervolgens blijkt het heel lastig die samenwerking inhoud te geven. Dat komt omdat het vertrekpunt verkeerd is.

Nina Storms heeft haar conflict met Eric Smit over het boek ‘Nina’ bijgelegd. De oplossing heeft iets chiques. Smit schrijft zelf een bijlage waarin hij ingaat op de door Nina Storms bestreden passages in het boek. Bijkomend voordeel: Pieter Storms hoeft zich minder druk te maken over de kwaliteit van de journalistiek. Want uiteindelijk is het de journalist die bereid is zijn eigen schrijfsels kritisch te beschouwen.

Het vonnis over de PCM-zaak is onherroepelijk: wie ten koste van het bedrijf zijn zakken of die van de aandeelhouders vult, is daarop aanspreekbaar. Jammer dat de nieuwe eigenaar, de Persgroep Nederland, de onterecht uitgekeerde bonussen niet terughaalt, maar het signaal naar bijvoorbeeld Wegener en de Media Groep Limburg, is duidelijk. Roven mag niet.

De eerste vacatures voor datajournalisten verschijnen al en op de opleidingen wordt ook nagedacht over de moeilijkst denkbare combinatie: journalistiek en cijfers. Het lijken twee vijanden, maar dat idee is zwaar uit de tijd. Mede dankzij de techniek hoeft een cijferbrij niet langer te betekenen dat redacteuren speuren naar een speld in een hooiberg. Wie een beetje handig is, vindt juist primeur na primeur.

Sommige ideeën worden op meerdere plekken tegelijk bedacht. Op televisie lopen ineens allerlei verslaggevers door het beeld en ze maken hun eigen vragen tot uitgangspunt van het onderwerp. Wat gebeurt er met mijn pensioen? Ik wil weten hoe het met kindermisbruik in de kerk zit. En de kijker wordt gedwongen zich in te leven in de vragen waarmee de verslaggever worstelt. Hoe lang blijft dat leuk?

Het bestaat al jaren, maar met de doorbraak van Wikileaks is er een nieuwe dimensie toegevoegd aan het begrip klokkenluiden. In plaats van te lekken naar de media die eerst filteren en dan berichten, gaan nu grote hoeveelheden ruwe informatie het net op. Dat de autoriteiten hun geheime diensten aan het werk zetten in plaats van juristen, laat zien dat Wikileaks echt een lek in het systeem gevonden heeft.

Kwartetten met bedrijven of onderdelen daarvan is al jaren een geliefd gezelschapsspel onder uitgevers. Komend jaar lijkt er een nieuwe ronde van verkopen aan te breken. SBS staat in de etalage, NRC Media zoekt misschien wel een fusiepartner, de NDC in het Noorden is te koop, gaat Wegener zich ontdoen van Mecom, gaat de Persgroep Nederland een tv-zender kopen en eist Sanoma alle succesvolle tijdschriftintroducties op?

Het is in, maar voor hoe lang? De Telegraaf Media Groep en Wegener willen terugkeren naar de haarvaten van de journalistiek. Hoe kleiner het nieuws, des te groter de betrokkenheid van de ontvanger, lijkt de redenering. Nadeel van die focus op de regio: voor journalisten is er nauwelijks plek en hoe je er geld mee verdient, is voorlopig nog een raadsel. Maar wel erg in komend jaar. 

De enige echte sleutel tot innovatie is passie. Bijvoorbeeld in tijdschriftenland wordt gemopperd dat er in 2010 maar dertien nieuwe lanceringen waren. Tegelijk won het tijdschrift Helden de prijs voor beste lancering. Omdat het met passie wordt gemaakt en niet in eerste instantie om het geld. Dagbladredacties moeten misschien nog eens kijken naar hun veranderdrift. Is die niet te veel gedreven door de wil tot bezuinigen en te weinig door passie?

Samenwerken loont als het vertrekpunt de inhoud is. Villamedia’s Journalisten van het Jaar 2010, Robert Chesal (Radio Nederland Wereldomroep) en Joep Dohmen (NRC Handelsblad) laten dat zien. Chesal liep vast in zijn onderzoek naar seksueel misbruik in de katholieke kerk en zocht Dohmen op. Samen onthulden ze meer dan ze alleen hadden gekund.

Ze gaan als warme broodjes over de toonbank. Niemand wil de sensatie van het nieuwe speeltje missen. De tablet is de hype van 2010 en de hoop van 2011 en verder. Uitgevers hopen en verwachten dat consumenten gaan betalen voor digitale uitgaven. Als dat toch eens waar zou zijn. Dan kan de drukpers uit en is de geldpers geboren.

Bekijk meer van

Tip de redactie

Wil je Villamedia tippen, maar is dat te gevoelig voor een gewone mail? Villamedia is aangesloten bij Publeaks, het platform waarmee je veilig en volledig anoniem materiaal met de redactie kunt delen: publeaks.nl/villamedia

Praat mee

Colofon

Villamedia is een uitgave van Villamedia Uitgeverij BV

Uitgever

Dolf Rogmans

Postadres

Villamedia Uitgeverij BV
Postbus 75997
1070 AZ Amsterdam

Bezoekadres

Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Factuurgegevens

Villamedia Uitgeverij BV
Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Contact

redactie@villamedia.nl

Redactie (tips?)

Chris Helt, hoofdredacteur

Marjolein Slats, coördinator magazine

Linda Nab, redacteur

Lars Pasveer, redacteur

Trudy Brandenburg-Van de Ven, redacteur

Rutger de Quay, redacteur

Nick Kivits, redacteur

Sales

Sofia van Wijk

Emiel Smit

Teddy van der Laan

Webbeheer

Marc Willemsen

Vacatures & advertenties

vacatures@villamedia.nl

Bereik

Villamedia trekt maandelijks gemiddeld 120.000 unieke bezoekers. De bezoekers genereren momenteel zo’n 800.000 pageviews.

Rechten

Villamedia heeft zich ingespannen om alle rechthebbenden van beelden en teksten te achterhalen. Meen je rechten te kunnen doen gelden, dan kun je je bij ons melden.