‘Ontvoerde freelancer dubbel gepakt’
James Foley, Austin Tice, Ali Mustafa, Molhelm Barakat. Zo maar een paar namen van in Syrië vermiste en gedode freelance journalisten. Er gaan ook journalisten in vaste dienst naar Syrië. Soms worden freelancers en collega's met een vast contract zelfs tegelijk ontvoerd, zoals bij de Spaanse Ricardo Garcia Vilanova en Javier Espinosa. Je zou denken dat de ellende van een ontvoering universeel is, maar journalist Jaron Gilinsky stelt in online magazine Medium dat er wezenlijke, soms schrijnende verschillen zijn.
Zoals in het geval van de Canadese freelance fotograaf Mustafa, die in Syrië bij een bombardement omkwam. De bureaus die zijn werk afnamen hulden zich na zijn dood in stilzwijgen - volgens Gilinsky voelden ze geen zorgplicht vanwege de freelance status. Mustafa’s zus leerde pas van diens overlijden door een foto van zijn verbrande lijk op Facebook. Kosten voor repatriëring van het lichaam en de begrafenis bedroegen ruim 20.000 dollar. De familie droeg die kosten alleen.
Tijdens hun 194 dagen durende gevangenschap had Espinosa, in dienst bij dagblad El Mundo, de zekerheid dat zijn salaris zou worden doorbetaald en zijn familie niet in de problemen zou komen. Voor Garcia Vilanova moest in de tussentijd een crowdfundingproject worden opgestart.
Freelancers maken dezelfde kosten als mensen in vaste dienst, lopen dezelfde risico’s maar verzekeringen zijn zo kostbaar dat de meesten onverzekerd naar oorlogsgebieden vertrekken. De eerste verkochte productie dekt dan meestal net het vliegticket. Ook bij verwondingen, ziekte en diefstal of beschadiging van apparatuur dragen de freelancers die kosten zelf.
De huidige situatie is beschamend, vindt Gilinsky. Bureaus die freelancers naar levensgevaarlijke gebieden sturen moeten met betere en eerlijke regels komen. Meer bij Medium