Kritiek op verzoek om mediastilte
Diverse media namen zondagavond het verzoek van de Belgische politie over om niet meer op sociale media te berichten over de politieactie in Brussel. Bij dagblad Trouw geven een jurist, een ombudsman en een media-ethicus hun mening, want was het middel niet zwaarder dan het doel?
De oproep was uniek: niet eerder werd het publiek opgeroepen om op sociale media massaal te zwijgen over politiewerk.
Jens van den Brink, advocaat gespecialiseerd in mediarecht. De jurist noemt het een gevaarlijke ontwikkeling. Hij wijst op de controlerende rol van de media. “Juist in deze tijden moeten regering en politie worden getoetst. Gebruiken ze de juiste middelen, gaan ze niet te ver? Dat is wel een dingetje hoor. Aan de andere kant was het slechts een vraag, maar wel één waarin een moreel appel werd gedaan. Je bent al snel een verrader als je jezelf niet aan zo’n oproep houdt. Ik snap de vraag ook wel, alleen moet je je afvragen of het wel werkt. In denk dat dit middel iets te snel is ingezet.”
Ook media-ethicus Huub Evers heeft zo zijn twijfels over de oproep van de Belgische politie. “Al denk ik dat veel media best bereid zijn om enige terughoudendheid in acht te nemen, mits het niet te lang duurt. [...] Het is journalistiek ook lastig: hoe kun je kritisch zijn over zaken waar je niet alles van weet?”
Precies die lijn stipt Adri Vermaat aan, ombudsman van Trouw. Hij denkt ook dat media niet zomaar moeten voldoen aan een algemene vraag van de overheid om te stoppen met schrijven. Daar moet een goede reden voor zijn, zegt Vermaat: “Een algemene oproep van de overheid aan alle media zouden we niet moeten accepteren.”
Praat mee
1 reactie
Karl Hammer, 24 november 2015, 11:00
Hoewel ik enerzijds het nut zie van een korte social-mediastilte om tijdens zoektochten geen actuele informatie aan voortvluchtigen te verstrekken, maak ik me grote zorgen om de huidige ontwikkeling. Gevoed door onderbuikgevoelens en angst is de emotionele chantage om aan overheidseisen te voldoen enorm. De vraag is of die onderbuikgevoelens en angst wel terecht zijn. In de voorgaande decennia heeft west-Europa veel meer te lijden gehad van terreurgroepen als IRA, Rote Armee Fraction, Baader Meinhof-groep, Rode Brigades, ETA etc, dan van islamitisch fundamentalisme. Om nog maar niet te spreken van mensen als Anders Behring Breivik en zijn soloterreur met bijna 80 doden in één dag. Dus waarom nu die bijna hysterische reacties? Hier zijn uiterst kritische vragen op hun plaats. En het is aan journalisten om die te stellen. Helaas toont het gemiddelde televisieprogramma slechts een ‘lijdzaam volgen’. Zelden een scherp kantje met confronterende vragen zoals ik die wel op zenders zoals Al Jazeera tegenkom.
Gelukkig zie ik in het bovenstaande artikel dat nog niet iedereen op z’n rug is gaan liggen in overgave. “Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen. Dan dooft het licht.” (H.M. van Randwijk)