V.I.
Ik ben gek op voortschrijdend inzicht. Zo’n documentaire van Sunny Bergman over Zwarte Piet: helder! Als zoveel mensen er een naar gevoel bij krijgen dan is dat voldoende reden om iets nieuws te bedenken. We kunnen niet meer terug. Heeft er ooit zo snel een kentering in denken plaatsgevonden?
Dat komt vooral omdat er zoveel emotie bij zit. Als we zo’n gepassioneerd debat over energie hadden dan stond het land al lang vol met windmolens en zonnepanelen. Maar bij het milieu zijn de bedrijfsbelangen groter dan de emoties. Vandaar dat de voormalig directeur van Shell, Jeroen van der Veer pas ná zijn vertrek zegt dat fossiele brandstoffen fossielen zijn. Voortschrijdend inzicht, maar met veel minder impact.
Hoe gaat dat momenteel in de journalistiek? Welke inzichten dringen daar door? Er zijn sinds kort redacteuren in de VS (u weet wel, dat land dat altijd de toon zet) die zelf hun krant rondbrengen. Zij zien in dat als zij het papier niet meer verplaatsen er niemand meer voor uit z’n stoel komt. Zij dragen hun eigen product het graf in, want dat bezorgen houden ze niet lang vol lijkt me.
Op het IDFA zag ik een documentaire over tabloid Extra Bladet waarbij om de 5 minuten een dalende oplagegrafiek in beeld kwam. De Denen reisden af naar The Huffington Post in New York en besloten roddel-TV te gaan maken. Ze stonden niet stil, maar stelden zich open voor iets nieuws.
En daar ben je nooit te oud voor. Neem nou m’n 77-jarige vader, die vroeg nota bene laatst aan mij of ik Yournalism ken. Het initiatief waarbij je als nieuwsconsument mee kunt bepalen waar een journalist onderzoek naar doet. Hij betaalt nu mee aan een verhaal over de macht van de zorgverzekeraars.
Hier sluit deze definitie van voortschrijdend inzicht mooi bij aan: ‘Gebruikt om aan te geven dat we door nieuwe inzichten van het gebaande pad afwijken’.
Maar je kunt ook doorslaan. De NOS weet ook dat ze moeten vernieuwen. En dus is er sinds kort een mooie nieuwe site waar beeld overheerst. Alles draait om ‘video first’. Wij van de radio noemen het soms ‘video only’ als we ontdekken dat er op de site nieuws staat dat wij helemaal niet behandelen. En wij radiopresentatoren moesten zelf even zeggen dat we niet op de nieuwe NOS-site stonden. Ach wat sneu. ‘Video killed the radiostar.’ Gaat dat nu echt gebeuren? Ik zie het niet. Maar dat is misschien omdat het té dichtbij is. Misschien heeft radio z’n langste tijd gehad. Het lijkt me sterk, maar áls dat zo is, dan weet ik in ieder geval dat tegen die tijd nog te bezien valt hoe dol ik ben op voortschrijdend inzicht.
Praat mee