Deuze: de journalist moet voor eigen welzijn aanwezig mogen zijn in de journalistiek

Het thema is dit jaar “het overwinnen van obstakels in de journalistiek”. Tijdens de conferentie worden onder meer de mentale gezondheid en het welzijn van journalisten besproken.

Journalisten worden tijdens hun werk geconfronteerd met diverse belastende factoren. Sommige daarvan zijn werkgerelateerd, stelt Deuze in een blogpost over de conferentie, die online (en hermetisch gesloten) plaatsvindt.

Journalisten berichten regelmatig over emotioneel beladen onderwerpen, moeten omgaan met wantrouwen of zelfs haat tegen de beroepsgroep, ondervinden regelmatig hinder tijdens het uitvoeren van de klus of moeten omgaan met (online) intimidatie als gevolg van geslacht of huidskleur.

Daarnaast is er andere werkgerelateerde stress: jaren van reorganisaties, verandering van management, afkalvende budgetten (en daarmee groeiende werkdruk) en constant veranderende vaardigheden om het werk uit te voeren. Deuze wijst verder op veelal onzichtbare werkdruk: de emotionele inspanning die nodig is in de omgang met (emoties van) collega’s, bronnen, het publiek én hun eigen gevoelens.

In de discussie ontbreekt ‘het lichaam’, vindt Deuze. Het lijf is uiteindelijk de producent van alle mentale kracht en emoties: “Het lichaam is volledig vernietigd in de historische, ideologische en educatieve beschrijvingen wat het betekent journalist te zijn.” In traditionele journalistiek mag de journalist - vanwege de voorgeschreven objectiviteit - in het uiteindelijke verslag zelfs niet eens zichtbaar zijn.

“Bullshit”, stelt Deuze: die houding van een neutrale observant zonder lichaam is een recept voor mentale problemen en ellende. Volgens Deuze is zulke objectiviteit zeker een ideaal, maar kan ‘de aanwezige journalist’ zowel kwetsbaar als professioneel zijn. Meer bij Deuze: Journalism as an Occupational Hazard: Understanding the Mental Health and Well-Being of Journalists